ตะกร้าสินค้าของคุณ |
---|
ไม่มีสินค้าในตะกร้า |
สินค้าขายดี |
---|
![]() ![]() ![]() |
เฟสบุ๊ค |
---|
หนี้อสูร / โยธกา / ใหม่ (พร้อมส่งทำมือ) |
---|
![]() |
รายละเอียดสินค้า |
---|
หนี้ที่เธอไม่ได้ก่อ กลับต้องเป็นคนชดใช้ เขาจะทำอย่างไร กับกุหลาบงามที่พลัดหลงเข้ามาในเงื้อมมือ
ความแค้น...ฤาจะละลายไป เมื่อหัวใจอันเย็นชาของเจ้าชายอสูร กลับถูกหลอมละลายด้วยความรัก
เครื่องมือผลิตลูก...
คือสิ่งที่เขายัดเยียดให้เธอเป็น แต่ทว่า...ยิ่งได้...ยิ่งใกล้...ยิ่งเสน่หา
กุหลาบงามดอกนี้ในมือเขา ควรจักขยี้ทิ้งให้สาสมกับความแค้น หรือ...จะถนอมไว้ประดับหัวใจ
“คุณทีปต์ เอ่อ...”
“มีอะไร”
เขาหรี่ตาลง ผมยาวปรกลงมาตรงซีกหน้าด้านที่มีแผลเป็น นัยน์ตาสองคู่มองจ้องสบกัน ยอดชีวาอึกอัก แก้มแดงก่ำ รู้ทันว่าเขาคิดจะทำอะไรเธออีก เมื่อคืนนี้ก็ตั้งหลายหนแล้ว เขายังไม่พออีกหรือยังไงกันนะ
“คุณบอกว่าฉันมีหน้าที่ผลิตทายาทให้คุณ”
เธอหลับหูหลับตาพูด มือบางยังคงยันอกเขาไว้แน่น ทีปต์หรี่ตาลง แล้วตอบเสียงทุ้ม
“ใช่”
“เมื่อคืนนี้...”
โอยเธออายจนแทบจะควันออกหูอยู่แล้ว ยอดชีวาไม่กล้ามองหน้าเขา มองแต่ตรงแผงอกกว้างที่มีขนรำไรแทน
“คะ...คุณทำหน้าที่นั้นไปแล้ว ตอนนี้คุณก็ควรรอให้ฉันมีลูก”
“หืม?”
เขาอยากจะหัวเราะออกมาดังๆ แม่สมันตัวน้อยในอ้อมกอดนี่ หาทางรอดได้น่าเอ็นดูดีจริงๆ เขารัดเธอแน่นเข้า เสียดสีอวัยวะบางส่วนกับต้นขาเธอ ยอดชีวาลืมตาโพลง เงยหน้ามองเขาแล้วอุทานอย่างตกใจ
“คุณทีปต์!”
“เพื่อให้แน่ใจว่าเราจะผลิตทายาทกันสำเร็จ เธอคงจะต้องช่วยทำหน้าที่นั้นทุกคืน จนกว่ามันจะเห็นผลนะยอดชีวา”
|
สอบถามหรือแสดงความคิดเห็น |
---|