ตะกร้าสินค้าของคุณ |
---|
ไม่มีสินค้าในตะกร้า |
สินค้าขายดี |
---|
![]() ![]() ![]() |
เฟสบุ๊ค |
---|
ฤทธิ์รักรอนใจ / มนต์จันทร์ / ใหม่ ทำมือ ส่งฟรี |
---|
![]() |
รายละเอียดสินค้า |
---|
นีรนาราเดินออกจากชีวิตของนายแพทย์อธิวรรธน์ทั้งน้ำตา แต่เธอไม่ได้ออกมาเพียงคนเดียว ยังมีอีกหนึ่งชีวิตที่ถือกำเนิดขึ้นมาท่ามกลางหัวใจอันแหลกสลายของคนเป็นแม่..
หากวันใดที่ผู้ชายคนนี้ได้รับรู้ว่ามีเลือดเนื้อเชื้อไขของตนบนโลกใบนี้ วันนั้นจะเป็นวันที่เขาเจ็บช้ำแทบปางตายอย่างเช่นเธอในตอนนี้..
รสชาติของความเจ็บปวดมันเป็นเช่นใด.. เขาต้องได้รับรู้มัน
+++++++++
“คุณมีอะไรจะคุยกับฉัน” เสียงหวานเอ่ยถาม ก่อนที่เธอจะหย่อนสะโพกงามๆ ลงนั่งบนเก้าอี้ตรงข้ามอธิวรรธน์
“สบายดีไหม”
เรียวคิ้วโก่งของนีรนารายกขึ้นเล็กน้อย “ถามแค่นี้? ก็สบายดีนะ เรื่อยๆ” เธอไม่คิดจะถามเขากลับ เพราะคนอย่างอธิวรรธน์ ยมบาลคงจะไม่อยากรับตัวไปอยู่ด้วยนักหรอก เพราะกลัวชะนีที่ยมโลกเดือดร้อน “คุณก็ว่างๆ ไปตรวจเอดส์บ้างนะ”
“เบลล์.. หยอกพี่ใช่ไหมเนี่ย” เขาแทบจะยกมือขึ้นปาดเหงื่อ เบลล์สาวน้อยแสนอ่อนหวานหายไปไหน ทำไมตอนนี้มัน..
“เตือนด้วยความหวังดี เอาล่ะ.. ถ้าคุณไม่มีธุระจะคุยกับฉันแล้ว ขอตัวนะคะ ฉันมีงานมีการทำ”
อธิวรรธน์รีบคว้าข้อมือบางๆ เอาไว้ก่อนที่เจ้าหล่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินหนีเขาไป “เดี๋ยวๆ พี่.. อยากขอโทษ” เขารู้ว่ามันทดแทนกับสิ่งที่ทำลงไปไม่ได้แม้แต่นิด แต่กระนั้นเขาก็คิดว่าสมควรพูดคำคำนี้กับผู้หญิงตรงหน้าอยู่ดี “พี่ทำผิดกับเบลล์ไว้มาก พี่ไม่อยากขอโอกาสที่เคยทำลายมันเองกับมือ แต่พี่จะสร้างโอกาสขึ้นมาใหม่ เบลล์ยังไม่ต้องให้ อภัยพี่ตอนนี้ รอให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ว่าอธิวรรธน์คนเดิมได้ตายไปแล้ว หนึ่งปีที่เราจากกัน มีหลายเรื่องผ่านเข้ามาในชีวิตพี่ และมีหลายอย่างที่ทำให้ผู้ชายเลวๆ คนนี้ได้เรียนรู้ว่า.. เขาได้เสียหัวใจและโลกทั้งใบไปแล้ว”
ผู้หญิงคนอื่นที่ได้ฟังถ้อยคำเหล่านี้จะเป็นอย่างไรเธอสุดจะรู้ แต่สำหรับนีรนาราคนนี้ คนปัจจุบัน บอกเลยว่า..
จะอ้วก!
ความจริงใจหาไม่ได้จากผู้ชายที่ชื่ออธิวรรธน์ คำพูดของเขาต้องนำมาหารออก และเธอไม่รู้เลยว่ามันจะเหลือความจริงอยู่สักแค่ไหน
“คุณหมอจะไม่ถามฉันหน่อยเลยเหรอคะว่าฉันยังโสดอยู่หรือเปล่า” เธอมองตาเขาโดยไม่หลบเลยสักนิด
“เบลล์.. มีแฟนแล้วเหรอ” เขากลั้นใจถามออกไป คำตอบที่ได้รับถ้าเธอตอบว่าไม่ ก็คงจะดี.. แต่ถ้าตอบว่า..
“ฉันยังโสด แต่ฉันมีคนที่ถูกใจแล้ว และคนคนนั้นไม่ใช่คุณ” เธอเว้นระยะห่างเพียงครู่ ก่อนจะพูดประโยคต่อมา “เรื่องระหว่างเรามันจบลงตั้งแต่วินาทีที่ฉันเห็นว่าคุณทรยศฉัน และกรุณาอย่าพยายามรื้อฟื้นขึ้นมาอีก เพราะมันไม่มีประโยชน์ ตอนนี้ฉันก้าวไปข้างหน้า และจะไม่มีวันหวนกลับมายืนในจุดๆ เดิมอีก ฉันมาที่นี่เพราะหน้าที่และความรับผิดชอบ ไม่ได้กลับมาหาคุณ”
อธิวรรธน์ตัวชาวาบ ผู้หญิงตรงหน้าตอนนี้ไม่ใช่เบลล์คนเดิม ดวงตาหวานที่เคยมองเขาด้วยความรัก วินาทีนี้มันมีแต่ความว่างเปล่าที่แฝงไปด้วยร่องรอยแห่งความเจ็บปวดและเกลียดชัง “เบลล์เปลี่ยนไปมากนะ”
เรียวปากอิ่มแสยะยิ้มเมื่อได้ยินสิ่งที่อธิวรรธน์พูด “แต่ก่อนฉันอ่อนหวานและอ่อนแอ ฉันเลยถูกรังแกและโดนทำร้ายจิตใจ ฉันยังคงเป็นนีรนาราคนเดิม แต่วันนี้ฉันแค่โตขึ้นและมองโลกตามความเป็นจริง ไม่ใช่เด็กสาวช่างฝันเหมือนอย่างวันวานที่คุณเคยรู้จัก โลกใบนี้มันเป็นสีเทา ไม่มีขาวล้วนหรือดำสนิท ขอโทษนะคะที่ฉันต้องพูดตรงๆ บางอย่างมันอาจจะทำร้ายจิตใจหรือทำให้คุณเสียความรู้สึกไปบ้าง แต่ฉันคิดว่าการพูดความจริงมันส่งผลดีกับทุกคนมากกว่า”
จะร้องไห้ก็ร้องไม่ออก ชายหนุ่มพ่นลมหายใจระบายสิ่งที่อยู่ข้างในออกมา “ไม่ใช่แค่เบลล์ที่เปลี่ยนไป พี่ก็เช่นกัน” เขาสบตากับผู้หญิงตรงหน้า ยิ่งค้นหายิ่งพบเพียงความว่างเปล่า “ในอดีตพี่เคยทำตัวไม่ดี เลว แย่ แต่วันนี้พี่ไม่ใช่ผู้ชายคนนั้นอีกแล้ว วันนี้พี่เป็นพี่จี๊ปคนใหม่ที่ยังมีหัวใจดวงเดิมที่มัน.. รักเบลล์”
“เหรอคะ” คำพูดหวานๆ มันไม่อาจลบการกระทำของเขาในอดีตได้ เธอไม่รู้ว่าความรู้สึกของอธิวรรธน์ที่มีต่อเธอในเวลานี้เป็นเช่นไร แต่สำหรับเธอ.. มันเลือนหายไปจนแทบจะไม่เหลือแล้ว “แต่ฉันไม่ได้รู้สึกแบบนั้นกับคุณหมออีกแล้ว ฉันเจ็บแล้วจำ ผู้ชายบนโลกใบนี้มีตั้งมากมาย มากจนฉันไม่จำเป็นต้องกลับมาใช้ของเก่าที่มันไร้คุณภาพและ.. สกปรกอีก”
ฝีปากของอดีตแฟนสาวช่างแสบสันนัก แม้จะเจ็บจี๊ดๆ ในใจ แต่เขาหาได้ถือโทษโกรธเจ้าหล่อนไม่ “อยากด่าอะไรก็เชิญ แต่พี่แค่อยากบอกเบลล์ว่าพี่ยังรักและรู้สึกดีๆ กับเบลล์เหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน วันนี้เบลล์อาจจะยังไม่ให้อภัยผู้ชายเลวๆ อย่างพี่ แต่วันพรุ่งนี้.. พี่คิดว่าอะไรๆ มันสามารถเปลี่ยนแปลงได้”
ไอ้หน้าด้าน! เธออยากจะใช้คำนี้ด่าเขาจริงๆ แต่ก็อย่างที่เขาพูดนั่นแหละ ผู้ชายที่ชื่ออธิวรรธน์หนังหน้าหนายิ่งกว่าหนังควาย เธอด่าไปก็เปลืองน้ำลายเปล่า โตขนาดนี้พูดกันด้วยเหตุผลคงจะดีกว่า “คุณมีจุดยืนของคุณ ฉันก็มีจุดยืนของฉัน ฉันขอยืนยันตรงนี้ว่าฉันจะไม่มีทางกลับไปกินของเก่า” หญิงสาวหยัดตัวลุกขึ้นแล้วหมุนตัวเพื่อเดินกลับไปยังแผนกที่ตนทำงานอยู่ แต่ขาเรียวก้าวได้เพียงแค่ก้าวเดียวก็ต้องหยุดชะงัก ด้วยว่านึกบางอย่างได้ “อ้อ! จำได้ไหมว่าตอนที่เราคบกัน คุณขอร้องอะไรฉันเอาไว้”
“ขอ.. อะไรเหรอ”
“อย่า-บอก-.ใคร-ว่า-เรา-เคย-คบ-กัน” เธอเน้นย้ำทุกถ้อยคำเพื่อให้มันฝังลึกลงไปในสมองส่วนความจำของนายแพทย์อธิวรรธน์ “ถ้าจะให้ดีก็พยายามทำเป็นไม่รู้จักฉัน จะขอบคุณมาก”
อธิวรรธน์ได้แต่มองตามเจ้าของร่างบาง ยามนี้ปากของเขาไม่สามารถขยับพูดอะไรได้ ด้วยว่ายังตั้งรับกับนีรนาราคนนี้ไม่ถูก เธอพยายามกันตัวเองออกห่างจากเขาทุกวิถีทาง ไม่มีแม้กระทั่งช่องว่างให้เขาได้แทรกผ่านเข้าไปเลย
“เบลล์พูดเหมือนไม่รู้จักพี่” คนแบบเขา ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ “ไม่ให้เข้าใกล้อย่างั้นเหรอ.. ได้! พี่จะใกล้จนเบลล์หายใจไม่ออกเลยล่ะ” ชายหนุ่มพูดพลางทำท่าแลบลิ้นปลิ้นตาตามหลังแพทย์หญิงนีรนารา “แบร่ๆ ทำตามก็ไม่ใช่ไอ้จี๊ปสิวะ”
|
สอบถามหรือแสดงความคิดเห็น |
---|