| ตะกร้าสินค้าของคุณ |
|---|
| ไม่มีสินค้าในตะกร้า |
| สินค้าขายดี |
|---|
ท่านหญิงในกระจก / แสงเพลิง (สนพ. คำ
270
200 บาท
เจ้าบ่าวพญามาร / ชนิตร์นันท์ / ใหม่
279 บาท
นิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียน! 1+2 /
598
478 บาท
|
| เฟสบุ๊ค |
|---|
| หวนรักประกาศิต / พิชญวดี / ใหม่ ทำมือ |
|---|
|
| รายละเอียดสินค้า |
|---|
|
โปรย
ในวันนั้นเขาปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย
มาในวันนี้เขากลับขอร้องให้ลืมทุกอย่าง
กว่าหัวใจจะกลับมาแข็งแรง มันใช้เวลานานแค่ไหน
...เธอรู้ดีที่สุด...
“สุขสันต์วันเกิดค่ะ” เป็นเงินเก็บที่เธอหยอดกระปุกแยกไว้ต่างหาก ของในกล่องอาจไม่ได้มีราคาอะไรมากมายแต่ก็นับว่าเป็นสิ่งที่นอนคิดมาเป็นอาทิตย์
พันวายังคงนิ่งมองของในมือพุดตานแววตาเรียบเฉย การที่เขายังยืนอยู่ตรงนี้เพียงเพราะอยากเคลียร์ปัญหาบางอย่างก็เท่านั้น
กับบางเรื่องเราควรตัดไฟตั้งแต่ต้นลมไม่ใช่หรือ ?
“เธออยู่ที่นี่มานานแค่ไหนแล้ว”
พุดตานหดมือกลับเข้าตัว เมื่อเขาไม่แม้แต่จะยื่นมือออกมเอารับของขวัญ ไม่แม้แต่จะสนใจมันด้วยซ้ำ กระนั้นรอยยิ้มบนใบหน้ายังคงแต่งแต้มอยู่เสมอ
“เกือบๆ สิบปีได้แล้วค่ะ” เธอถูกแม่นำมาทิ้งไว้ที่นี่
“นานอยู่เหมือนกัน” พันวาใช้ที่คีบหยิบชิ้นเนื้อย่างลงบนตะแกรง มุมปากหยักเหยียดยิ้มก่อนเหลือบมองเธอเล็กน้อย “นานพอที่เธอจะล้ำเส้นขึ้นมากเรื่อยๆ”
“พี่เดียวหมายถึงอะไรคะ”
“ยังให้ต้องพูดอีกเหรอ ?” ท่าทางเขาดูธรรมชาติ ไม่ได้ทำตัวคุกคามแต่ก็ไม่ได้แสดงความเป็นมิตรขนาดนั้น “อันที่จริงฉันเอ็นดูก็เพราะเธอเป็นเพื่อนกับยัยกุ๊ก”
“…”
“อย่าคิดว่าฉันมองไม่ออกว่าเธอคิดจะทำอะไร” เขาไม่ใช่คนโง่ที่จะตีความหมายทางสายตาของผู้หญิงคนหนึ่งไม่ออก “เธอเป็นใคร แล้วฉันเป็นใคร เตือนใจตัวเองด้วยพุดตาน”
พุดตานได้แต่ยืนนิ่งไร้คำโต้ตอบ เพราะสิ่งที่พันวาพูดมามันก็ถูกทุกอย่าง ครั้นเปิดปากรังแต่จะหาว่าเธอแก้ตัว
“หยุดความรู้สึกพวกนั้นตั้งแต่ตอนนี้”
“ค่ะ” เสียงเบาหวิวเล็ดลอดผ่านริมฝีปากบาง พยายามฝืนยิ้มแต่ช่างยากเย็นเหลือเกิน
“ไม่ได้อยากใจร้ายกับเธอ แต่ฉันมีคนที่ชอบอยู่แล้ว” นับเป็นการปฏิเสธที่ไร้เยื่อใยยิ่งกว่าครั้งไหน เพราะอีกฝ่ายยังไม่ทันสารภาพด้วยซ้ำ “อย่าทำให้ฉันลำบากใจ เพราะเธอเป็นเพื่อนที่ยัยกุ๊กรักมากที่สุด”
“...” พุดตานฝืนกลืนก้อนสะอึกลงคอทั้งที่มันยากลำบาก สำหรับเธอแล้วการเฝ้ามองพันวาจากที่ไกลๆ ในแต่ละวันก็พาให้หัวใจอิ่มเอม ไม่ได้หวังได้ครอบครองหรือทำอะไรอย่างที่เขาพูด
แต่เราจะเปลี่ยนความเชื่อใครได้
“ส่วนของขวัญนั่น ฉันขอไม่รับ” พันวาผละตัวออกจากเตาเตรียมจะเดินกลับไปที่กลุ่มตัวเอง แต่เหมือนนึกอะไรออกถึงหันกลับมาราดเกลือบนแผลสดของเธออีกครั้ง
“อีกอย่าง เธอควรเรียกฉันเหมือนกับที่คนงานคนอื่นๆ เรียก”
นี่คือสถานะที่พันวาหยิบยื่นให้และขีดเส้นใต้อย่างชัดเจน
“พุดเข้าใจแล้วค่ะ คุณเดียว”
|
| สอบถามหรือแสดงความคิดเห็น |
|---|
| ภาพสินค้า |
|---|
|
300 บาท
สินค้าหมดชั่วคราว |