"ฉันขอโกษ คำขอโกษมันพูดได้ไม่ยาก

แต่พอต่อหน้าเธอฉันพูดไม่ออก ต้องรวบรวมความกล้า

จนเกือบจะเสียเวลาไปโดยไม่มีอะไรดีขึ้น

ในชีวิตนี้ฉันไม่เคยต้องงังใคร ไม่รู้ว่าต้องทำย่งไง

ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเวลาเราแคร์ใครมาก ๆ

ทุกครั้งที่ง้องมองคน ๆ นั้นแล้ง 'หัวใจ" เด็นแรงแค่ไหน"

สองมือของเขาอยากรั้งเรอเอาไว้

ยิ่งจ้อมแขนอยากคว้ามากอดมากเท่าไร

ต่อให้พูดคำว่าไม่อยากให้เรอไป เพราะถึงยังไง

บทสรุปสุดท้าย...ไม่ใครก็ใครที่ต้องเดินจากกันไป