“ที่รัก...ทำยังไงดีครับ เขาไม่เชื่อว่าเราเป็นแฟนกัน”รณภูมิเอ่ยน้ำเสียงออดอ้อน ส่งสายตาเว้าวอนมายังคนในอ้อมกอด ซึ่งแพรธิมาได้แต่ยืนกระพริบตาปริบๆ เพราะเธอก็พยายามทำตัวเป็นแฟนปลอมๆให้เนียนอย่างที่ชายคนนี้อบกแล้ว แต่ก่อนที่เธอจะคิดอะไรได้ใบหน้าของรณภูมิก็มาอยู่ใกล้จนเธอหลบไม่ทันเสียแล้ว
อื้อ.... แพรธิมาเอ่ยค้านในลำคอเมื่อถูกชายหนุ่มแปลกหน้าปล้นจูบเธอไป ความที่ไม่เคยมีประสบการณ์แบบนี้ทำให้หญิงสาวได้แต่ยืนนิ่งๆ จิตใจล่องลอยไปไหนแล้วไม่รู้ ปล่อยให้รณภูมิจูบเธออย่างอ้อยอิ่ง ความหอมหวานจากปากอิ่มทำให้ชายหนุ่มพอใจจนไม่อยากถอนจูบออกด้วยซ้ำแต่ก็ยอมตัดใจปล่อยเธอเป็นอิสระ ท่าทางไก่อ่อนแบบนี้อย่าบอกนะว่าไม่เคย
“เชื่อหรือยัง...หรือจะให้ทำมากกว่านี้”รณภูมิยักคิ้วให้ทั้งสามคนอย่างเป็นต่อ ยิ้มมุมปากนิดๆ ชายทั้งสามคนเห็นแบบนี้ถึงกับกำหมัดแน่นอย่างไม่สบอารมณ์แล้วเดินแยกออกไปทันที ถึงไม่ได้ผู้หญิงคนนี้ก็ไปหาคนอื่น แม้จะเสียดายมากก็ตามที
แพรธิมาได้แต่ยืนตาค้าง ทำอะไรไม่ถูก ริมฝีปากอิ่มยังคงรับรู้การจูบเมื่อครู่อยู่ ใบหน้าเริ่มร้อนขึ้นมาดื้อๆด้วยความโกรธและอาย รณภูมิอยากหัวเราะนัก แค่ถูกเขาจูบครั้งเดียวเธอถึงกับเคลิ้ม ถ้าทำมากกว่านี้สงสัยสติจะไม่อยู่กับเนื้อกับตัว แต่แค่นี้ก็รู้แล้วว่าเธอยังไม่เคยผ่านมือใครมาแน่ๆ ไม่อย่างนั้นจูบเมื่อครู่เธอคงแลกลิ้นกับเขาไปนานแล้ว
เพี๊ย!!!
ฝ่ามือบางๆของแพรธิมาฟาดลงบนใบหน้าหล่อเข้มของรณภูมิสุดแรง จนเธอรู้สึกชาบริเวณฝ่ามือ รณภูมิใช้ลิ้นดุนกระพุ้งแก้มพร้อมกับยกมือขึ้นจับคางตัวเองในปากรับรู้ถึงเลือดจางๆ มือเล็กแต่ตบหนักใช่เล่น
|