คริสนั่งทำงานได้สักพักประตูหน้าห้องทำงานก็ถูกเคาะสองครั้ง ชายหนุ่มเงยหน้ามองร่างสูงเปิดประตูเดินเข้ามา นิคทำความเคารพแล้ววางเอกสารบางอย่างลงบนโต๊ะทำงานของเจ้านาย
“นี่เป็นข้อมูลส่วนตัวของลูกสาวคุณวิวัทครับ” คริสหยิบเอกสารขึ้นมาอ่านคร่าวๆ
“ชื่อ แพรพลอย ธารารักษ์ อายุ 21 ปี ไม่น่าเชื่อว่าวิวัทจะมีลูกสาวโตขนาดนี้แล้ว” เขารำพึงกับตัวเองมากกว่าจะขอความเห็นจากคนที่หาข้อมูลมาให้ เขาวางกระดาษลงแล้วหยิบของในซองสีน้ำตาลออกมาดู คริสถึงกับกลั้นหายใจ คนในรูปส่งยิ้มสดใสมาให้เขา ดวงตากลมโตทอประกายสุกใส ดวงหน้ารูปไข่สวยหวานน่ารัก รอยยิ้มเป็นธรรมชาติสามารถกระตุกใจเขาอย่างแรง เขาถอนหายใจออกอย่างพอใจ ลึกๆ มีความรู้สึกอยากเห็นหน้าหวานๆ ของเธอขึ้นมา
“นิค เตรียมเครื่องบินส่วนตัวเอาไว้ พรุ่งนี้ฉันจะไปรับเธอด้วยตัวเอง” คริสสั่งลูกน้องพลางเก็บรูปใบนั้นใส่ลิ้นชักทันที
“เจ้านายให้ผมไปรับเองดีกว่าครับ” นิคเป็นห่วงความปลอดภัย
“ไม่ต้อง ฉันไปกับพอล นายไม่ต้องห่วง” คริสเอ่ยเสียงเรียบ เขาไม่อยากให้ใครไปรับแทนทั้งนั้น
|