ภายนอกแล้ว กิเดียน ครอสงดงามไร้ที่ติ ทว่าภายใน เขาแตกร้าวและทุกข์ทรมาน เขาคือเปลวไฟเร่าร้อนเจิดจ้าที่แผดเผาฉันด้วยความปรารถนาอันมืดดำที่สุด ฉันขาดเขาไม่ได้ และจะไม่มีวันไปจากเขา เขาคือสิ่งเสพติดของฉัน... เป็นทุกสิ่งที่ฉันต้องการ... เขาเป็นของฉัน
อดีตของฉันรุนแรงไม่ต่างจากเขา เราแตกร้าวพอ ๆ กัน เราจะไม่มีวันไปด้วยกันได้ มันยากเย็นเกินไป เจ็บปวดเกินไป... เว้นแต่ว่าเรื่องระหว่างเราจะสมบูรณ์แบบ เว้นแต่ว่าความรักจนสุดหัวใจและความปรารถนาที่มีต่อกันจะมีอำนาจเหนือทุกสิ่ง
เราถูกพันธนาการด้วยความต้องการ อารมณ์อันแรงกล้าของเราจะพาเราเลยพ้นขีดจำกัด ไปสู่ขอบเหวแห่งความลุ่มหลงที่หวานล้ำและบาดลึก...
|