นางคือเจ้าหญิงแห่งความตาย ผู้ซึ่งจะนำหายนะมาสู่บ้านเมือง
ขนนกสีดำกับ ‘นิคาลัย’ เจ้าหญิงแห่งนครเมฆาลัยคือเครื่องหมายแห่งความวิบัติ...
นางจึงต้องโทษถูกเนรเทศไปอยู่ยังดินแดนรกร้างตั้งแต่ยังแบเบาะจนกระทั่งเติบโตเป็นสาว
แต่ใครจะคิดว่าจู่ๆนางจะถูกบังคับให้เข้าพิธีอภิเษกสมรสกับ ‘ศิคาล’ แม่ทัพใหญ่จากต่างเมือง
เพื่อสร้างสัมพันธไมตรี... ป้องกันมิให้บ้านเกิดเมืองนอนตกเป็นเป้าโจมตีของเขา...
หากคนอย่างเจ้าหญิงนิคาลัยจะไม่ยอมพลีกายเป็นเครื่องสังเวยความใคร่ให้แก่ผู้ชายเหี้ยมโหดและเลือดเย็นเช่นเขาเป็นอันขาด
นางจึงตัดสินใจปลอมตัวเป็นชาย และนางก็จะหาวิธีในการปกป้องเมฆาลัยด้วยตัวเอง
เขาถูกขนานนามว่าจิ้งจอกกระหายเลือดแห่งทะเลทราย
สิ่งเดียวที่ ‘ศิคาล’ เจ้าชายนอกบัลลังก์แห่งนครอัคคีธาราปรารถนาก็คือสงครามและความตาย
ทุกแห่งที่ย่ำผ่านจะต้องเกลื่อนกลาดไปด้วยซากศพ เจิ่งนองไปด้วยทะเลโลหิต
จนกระทั่งได้มาพบกับ ‘คีย์’ เชลยหนุ่มผู้บอบบางไม่ต่างจากสตรี ที่หาญกล้าคิดลอบสังหารจิ้งจอกเจ้าสงครามเช่นเขา
แต่ยังไม่ทันที่ศิคาลจะตัดสินชะตาของนักโทษ เหตุการณ์ก็กลับตาลปัตร...
เมื่อเขาพบว่าเชลยหนุ่มที่มุ่งจะเอาชีวิตเขานั้น แท้ที่จริงก็คือ... ว่าที่เจ้าสาวของเขาซึ่งควรจะเสียชีวิตไปตั้งแต่สามปีก่อน
ความเจ็บใจที่ถูกผู้หญิงตัวเล็กๆตบตา ยังไม่เท่าความโกรธแค้นที่รู้ว่านางตั้งใจจะฆ่าเขา...
นิคาลัยเอ๋ย... บทลงทัณฑ์ของนางถูกกำหนดเอาไว้แล้ว ครั้งก่อนนางอาจจะใช้เล่ห์อุบายหลบหนีเงื้อมมือของเขาไปได้
แต่คราวนี้... มันถึงเวลาแล้วที่เรือนร่างและความสาวสดของนางจะได้ทำหน้าที่...
‘กระชับความสัมพันธ์’ กับเขาอย่างเร่าร้อนในฐานะของนางทาสบำเรอกาม ไม่ใช่เจ้าหญิงแห่งความตาย
“มานั่งตรงนี้สิ” เขาชี้ไปที่หน้าตักของตนเอง
คีย์ส่ายหน้าไปมาเป็นการปฏิเสธ ศิคาลจึงต้องส่งสายตาบังคับนางอีกครา
“มาสิ” คราวนี้น้ำเสียงของเขาเริ่มจะแข็งขึ้น
คีย์รู้ว่าไม่มีทางขัดขืนศิคาลได้อย่างแน่นอน นางจึงเดินตรงไปใกล้เก้าอี้ที่เขานั่งอยู่
แล้วเอวบางก็ถูกรวบให้ขึ้นไปนั่งอยู่บนตักอุ่นของเขาในทันที
“ท่านทำงานไม่ถนัดหรอก” นางกล่าวแย้ง
“ใครว่าข้าจะทำงานล่ะ ข้าจะทำอย่างอื่นต่างหาก”
ฝ่ามือหนาแหวกสาบเสื้อเข้าไปด้านใน กอบกุมทรวงอกอวบเอาไว้มั่น
คีย์หันหน้าไปมองเขาด้วยความตกใจ
แล้วริมฝีปากหนาก็แนบลงมายังกลีบปากนุ่มของนาง
ศิคาลไม่ได้ทำงานอย่างที่ตั้งใจแน่ แค่ได้สัมผัสร่างนุ่มลื่นมือนี้ อารมณ์ใคร่ก็พุ่งกระฉูด
งานบนโต๊ะถูกกวาดกระจายไปกองอยู่ที่พื้น ร่างบางถูกจับยกให้นั่งอยู่บนโต๊ะไม้แทน
“ขะ...ข้าว่า... ไม่เหมาะ”
“แต่ข้าว่าเหมาะ” เอ่ยพลางลุกขึ้น เดินตรงไปกดล็อกประตูมิให้ผู้ใดก้าวล้ำเข้ามาได้
ราคา
143 บาท