รวมเรื่องรัก 1 (พิมพ์ครั้งที่2) / นิราอร / ใหม่ (ทำมือ)

โปรย รวมเรื่องรัก 1 (5 เรื่อง)

ความสัมพันธ์หลายรูปแบบที่เกิดขึ้น ทำให้คนทั้ง ‘5 คู่’ ได้เรียนรู้คำว่า ‘รัก’

1.ราตรีสีกุหลาบ

“อย่าเกร็งที่รัก หายใจลึกๆ อ่า….”

บอกหล่อน ปลอบหล่อน แต่เขากลับคับคั่งกับความต้องการจนปวดแปลบทรมาน หล่อนแน่นมาก รัดเขาแน่นมาก หญิงสาวน้ำตาไหล หลับตาลง มือเล็กดันแผงอกกว้างของเขาไว้มั่น ปวดหนึบและเจ็บสุดแสนเหมือนร่างถูกแยกออกจากกัน ทว่าห้านาทีต่อมา หญิงสาวก็ต้องครางแผ่วๆ เมื่อบางอย่างในกายหล่อนกำลังเคลื่อนไหวอย่างช้าๆ คล้ายทำความคุ้นเคย

2.รันรดีที่รัก

มีคนเคยบอกไว้ว่าถ้าเราเกลียดอะไร เราก็มักจะได้อย่างนั้นเสมอ แล้วรันรดีจะยอมรับสิ่งที่ได้มาหรือไม่ในเมื่อหล่อนเคยตะโกนบอกกับตัวเองมานับครั้งไม่ถ้วน

...ว่าเกลียดเขาจับใจ

“พาย...”หญิงสาวอุทานพร้อมกับยกมือทั้งสองขึ้นดันแผงอกกว้างของชายหนุ่มพสุตม์ยิ้มกริ่มพลางบอก

“ถ้าเธอไม่ตอบฉันจะถือว่าตกลงนะ”

3.ชู้รักสวาทร้อน

เมื่อทุกอย่างผ่านพ้นไป ธงไทจึงฉุกคิด เขาจ้องตาหญิงสาวอยู่ครู่ก่อนบอก

“ลุกเถอะ อาบน้ำกัน”

หญิงสาวทำตามอย่างว่าง่าย แต่ก็แทบทรุดลงเพราะขาไม่มีแรง ทว่าชายหนุ่มรับเอาไว้ได้ทัน เขารวบร่างบางขึ้นอุ้มแล้วบอกเบาๆ ว่า

“ผมอุ้มเอง” พูดแค่นั้นก็ก้าวยาวๆ ตรงไปยังห้องน้ำ ทั้งสองช่วยกันอาบน้ำโดยไม่พูดอะไรอีก หญิงสาวแทบไม่กล้ามองเขา ในขณะที่ธงไทมองหล่อนไม่วางตา สำรวจทุกซอกมุมก่อนจะพากันออกจากห้องน้ำและแต่งตัว ชายหนุ่มแต่งตัวเสร็จก่อนจึงหันมาบอกหญิงสาวว่า

“รออยู่ในนี้นะ เดี๋ยวผมมา” ไม่ทันที่มณีวรรณจะเอ่ยปากถาม ร่างสูงได้สัดส่วนก็ก้าวออกจากห้อง เขาหายไปเกือบสิบห้านาทีจึงกลับมาพร้อมกับถุงพลาสติกเล็กๆ

“นี่ยาคุมฉุกเฉิน กินซะวรรณ”

มือเรียวที่กำลังเอื้อมรับชะงัก หญิงสาวมองเขานิ่งอยู่ครู่ แววตานั้นตัดพ้อ ก่อนจะหลุบลงแล้วลุกขึ้นเดินไปยังห้องครัวด้านใน ธงไทได้แต่มองอย่างรู้สึกผิด เขารู้ว่าการใช้ยาคุมฉุกเฉินนั้นอันตราย แต่ทำอย่างไรได้ ในเมื่อเขาไม่อยากให้หญิงสาวตั้งท้อง และหล่อนเองก็คงไม่ต้องการเช่นกัน ชายหนุ่มยิ้มเยาะตัวเอง ก่อนหน้านี้เขาอยากมีลูกแทบตาย แต่เพียงขวัญก็บ่ายเบี่ยงตลอด แต่เมื่อมีโอกาสเขากลับทำลายมันเสียด้วยมือของตัวเอง เพราะเขารู้แล้วว่าไม่มีใครรักเขาจริงสักคน แม้แต่ผู้หญิงคนนี้ก็เถอะ สาวสวยแปลกหน้าที่แลกตัวเองกับเงินได้อย่างง่ายๆ จะมีความรักจริงได้อย่างไรกัน ไม่มีทาง...

“เสร็จแล้ว?” เขาถามเมื่อร่างบางเดินมานั่งลงตรงหน้า

“ค่ะ เสร็จแล้ว”

เขาถอนหายใจยาว เมื่อหญิงสาวก้มหน้าก้มตา จึงต้องอธิบายให้เข้าใจ

“วรรณ” หญิงสาวเงยหน้ามองเขา นัยน์ตายังคงตัดพ้อเขาไม่หาย “ผมขอโทษที่ลืมป้องกัน อย่าโกรธผมเลยนะ คุณก็รู้ว่าถ้าเกิดเราพลาดขึ้นมาคนที่จะเดือดร้อนคือคุณกับเด็ก ผมคิดว่าวรรณคงไม่อยากมีลูกกับผู้ชายแปลกหน้าอย่างผมหรอกใช่ไหม”

มณีวรรณสะอื้นในอก หลุบตามองมือตัวเอง ใช่สิ ใครจะอยากมีลูกกับผู้หญิงอย่างหล่อน สาวกลางคืนที่ไม่แน่ใจว่าสะอาดจริงหรือไม่ ผ่านใครมาบ้าง เพราะแค่การปฏิบัติที่เขามีต่อหล่อนก็รู้แล้ว ว่าธงไทไม่แยแสหล่อนมากไปกว่าเห็นเป็นแค่นางบำเรอ เขาไม่ปลุกปลอบหล่อนด้วยซ้ำหลังร่วมรัก ไม่มีการโอบกอดหรือกระซิบปลอบใจหวานๆ เขาซบอยู่กับตัวหล่อน เมื่อหายเหนื่อยก็ผละห่างแล้วโยนยาคุมให้กิน แค่นี้ก็รู้แล้ว จะหวังอะไรกับคนที่กำลังหมดศรัทธากับความรักอย่างเขา

เมื่อคิดได้ดังนี้หญิงสาวจึงเงยหน้าขึ้นพลางยิ้มให้

“เข้าใจค่ะ วรรณเข้าใจดี ขอบคุณมากนะคะที่รอบคอบ ถ้าเป็นวรรณคงยังไม่รู้ว่าต้องทำยังไง”

แม้จะพยายามปกปิดร่องรอยของความเจ็บปวดผิดหวังแต่ธงไทกลับคิดว่าเขาเห็นมันอย่างชัดเจน ชายหนุ่มสั่นหน้า เขาไม่อยากสงสารใครอีกแล้ว มณีวรรณมีหนทางของหล่อน เขาก็มีหนทางของเขา...

4.หลงสวาทจอมมาร

“ฉันอยากกลับห้องฉัน คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม” ถามพลางกวาดตามองไปทั่วห้องชุดใหญ่ ที่มีเครื่องเรือนน้อยชิ้น แต่ทุกชิ้นล้วนบ่งบอกถึงรสนิยมสุดหรูของเขาได้เป็นอย่างดี

“ก็พามาอยู่นี่น่ะสิ” เขาบอกง่ายๆ ทำให้หญิงสาวหันขวับ และผลักเขาออกห่าง

“ฉันไม่ใช่อีตัวนะคะ คุณอย่าคิดว่าการที่ได้ฉันไปครั้งหนึ่งแล้วจะทำให้ฉันง่ายขนาดวิ่งตามคุณมาแบบนี้ละก็คุณคิดผิด” บอกเขาตาเขียวปัด ทำให้คนที่ก้มลงมองหล่อนถอนใจยาว

“แล้วคุณจะเอาไง ผมติดใจคุณนะบอกเลย”

คนฟังหน้าแดงแป๊ดทันทีเมื่ออีกฝ่ายกล่าวออกมาตรงๆ

"บ้าสิ”

“ไม่บ้าละ คุณนะโชคดีแค่ไหน ผมไม่เคยพาใครเข้าห้องเหมือนอย่างที่พาคุณมาเลยนะจะบอกให้”

“ไม่เชื่อ” สะบัดหน้าหนีไปอีกทาง ทว่าใจเต้นโครมคราม ทวนคำที่เขาพูดในใจ ไม่อยากเชื่อว่าเป็นเรื่องจริง บดินทร์เป็นเสือผู้หญิง ใครๆ ก็รู้ มีหรือว่าเขาจะไม่เคยพาใครขึ้นห้อง

“ตามใจ ไม่เชื่อก็ไม่เป็นไร แต่คุณต้องอยู่กับผมที่นี่”

“ไม่ ฉันไม่อยู่” หญิงสาวดื้อดึง ผลักเขาออกแล้วถอยหลังหนี ชายหนุ่มกอดอก คิ้วขมวด

“อย่าดื้อนะรุ่ง คุณน่ะ เป็นของผมนะ”

หญิงสาวส่ายหน้า ร้อนผ่าวไปทั้งตัวเมื่ออีกฝ่ายขี้ตู่...

“ไม่ใช่สักหน่อย”

“อย่าเล่นตัวน่า หรืออยากได้เงินสักก้อน ผมคิดจะให้อยู่แล้วน่า สักสองแสนเป็นไง แถมอีกเดือนละสามหมื่นจนกว่าเราจะแยกกัน โอเคไหม?”

รุ่งอรุณอ้าปากค้าง ดวงตากลมโตเบิกกว้างก่อนจะกรีดร้องออกมาอย่างเหลืออด

“ไอ้บ้า!!” บดินทร์ขมวดคิ้วมุ่นเมื่อถูกด่า “คุณคิดว่าตัวเองเป็นใครฮ้า! คิดว่าดีนักเหรอ ถึงฉันจนกว่าคุณแต่ไม่จำเป็นต้องขายตัวกิน ฉันมีเงิน มีงานมีความรู้”

“งั้นผมไล่คุณออก คุณจะได้ไม่มีเงิน ไม่มีงานถึงจะมีความรู้ก็เหอะ!”

คำตอบที่โต้กลับทันควันทำเอาคนตะโกนใส่หน้าเขาป่าวๆ อ้าปากค้าง ก่อนจะเม้มปากที่สั่นระริกด้วยความเจ็บปวดและโกรธแค้น เขาคิดจะบีบหล่อนด้วยวิธีนี้อย่างนั้นเหรอ ไม่มีทางเสียละ หล่อนไม่ยอมจนตรอกกับผู้ชายห่วยๆ แบบนี้หรอก

เวรกรรมอะไรของหล่อน ในชีวิตถึงมีแต่ผู้ชายเลวๆ ก้าวเข้ามามากกว่าผู้ชายดีๆ แบบนี้

5.แสนรักแสนปรารถนา

หล่อนสัญญาว่าจะเกลียดเขา ผู้ชายที่ผลักไสหล่อนออกจากชีวิต

แต่แล้วเมื่อเขาดึงหล่อนกลับไปอยู่ในวิถีชีวิตของเขาอีกครั้ง

หัวใจดวงน้อยๆ ของอลิซก็พร้อมละลายให้กับคนใจร้ายอยางน่าโมโห...

“หมดธุระแล้วก็ออกไปสิ ฉันจะพักผ่อนว๊าย!”

ร่างบางถลาพรวดเข้าไปประทะกับอกกว้างที่แข็งแกร่งของเขาอย่างไม่ทันตั้งตัว ใบหน้างดงามซีดเผือด ขณะที่ใบหน้าคมคายบึ้งตึง

“หยุดท้าทายสักทีอลิซ อย่าทำให้ฉันต้องหมดความอดทนเลย ขอร้องละ อย่า...ทำ” เขากระซิบ ใบหน้าคมแทบชิดใบหน้าหวาน ทำให้หัวใจดวงน้อยของอลิซเต้นไม่เป็นส่ำ ยิ่งทรวงอวบอิ่มแนบชิดไปกับแผงอกกำยำที่ตึงแน่นของเขายิ่งทำให้หญิงสาวใจสั่นสะท้าน ใบหน้าแดงก่ำ ร้อนวูบวาบไปทั้งร่าง!

“ปล่อยนะ อย่าทำแบบนี้สิ”

เดวิดพยายามมานับครั้งไม่ถ้วนที่จะไม่ตบะแตกกับร่างกายที่ดิ้นรนและบดเบียดกับร่างของเขา แต่ไม่ใช่ครั้งนี้ เขากำลังหมดความอดทน ยิ่งได้แนบชิดร่างนุ่มที่อวบอุ่นไปทั้งร่าง ความปรารถนาที่เก็บซ่อนไว้เนิ่นนานก็ยิ่งปะทุราวกับเปลวเพลิงที่แตกซ่าน

ราคา 450 บาท

ตะกร้าสินค้า

รวมเรื่องรัก 1 (พิมพ์ครั้งที่2) / นิราอร / ใหม่ (ทำมือ)