พี่เขยจอมเถื่อน / กาสะลอง / ใหม่ (ทำมือ)

ตาลขอตัวไปนอนก่อนนะคะ”

หญิงสาวกล่าวเมื่อเห็นว่าตอนนั้นเป็นเวลาดึกมากแล้ว อีกทั้งน้ำค้างก็แรงขึ้นเรื่อยๆ

“ไม่ให้ไปทั้งนั้น... มานั่งชงเหล้าให้พี่ก่อน”

ดวงตาของมาร์เซโล่แดงก่ำ น้ำตาลรู้สึกหวาดๆ เขาทำราวกับว่าโกรธเคืองหล่อนนักหนา

“พี่มาร์คดื่มมากแล้วนะคะ”

น้ำตาลสังเกตเห็นว่าพี่เขยเริ่มเมา แต่หล่อนก็ไม่กล้าขัด จำต้องชงเหล้าให้มาร์เซโล่ตามที่เขาสั่ง

“ถามอะไรหน่อย”

“คะ... ”

“ชอบไอ้วินเพื่อนพี่ใช่ไหม?”

จู่ๆ เจ้าของบ้านก็เอ่ยออกมา

“ทำไมพี่มาร์คถามแบบนี้คะ... ตาลกับพี่วินก็คุยกันตามปกตินี่คะ ไม่ได้แสดงทีท่าอะไรที่เกินเลยจนน่าเกลียด”

น้ำตาลกล่าว

“ทำไมต้องให้เบอร์โทรมันด้วย”

เสียงของพี่เขยบอกให้รู้ว่าโกรธ

“ก็พี่วินเค้าขอนี่คะ... คงน่าเกลียดถ้าตาลปฏิเสธไม่ยอมให้”

น้ำตาลรู้ดีว่าหล่อนทำไปตามมารยาท

“แร่ดนะเรา”

มือของเขากำแก้วเหล้าเอาไว้แน่น สายตาจ้องหน้าหล่อนอย่างคาดโทษ

“พี่มาร์คหยาบคาย”

หล่อนเม้มปากใส่เขา

“ก็จริงนี่นา... ทำตัวง่าย... ใจง่ายแบบนี้แสดงว่าถ้ามันขอเอา... ตาลก็ยอมให้มันเอาใช่ไหม”

มาร์เซโล่ระเบิดอารมณ์ออกมาด้วยความลืมตัว เขาเพิ่งรู้ว่าหึงหวงน้องเมียก็ตอนนี้

“พี่มาร์คหยาบคายสุดๆ”

หญิงสาวจ้องหน้าพี่เขยด้วยสายตาผิดหวัง หล่อนไม่คิดว่าจะได้เห็นคำพูดแบบนี้หลุดออกมาจากปากของมาร์เซโล่ที่วางตัวเป็นผู้ใหญ่น่าเคารพนับถือมาโดยตลอด

“พี่... พี่ขอโทษ”

เจ้าของบ้านสูดหายใจแรง น้ำตาลรู้ว่าเขาพยายามระงับอารมณ์

“ไม่เป็นไร... ตาลจะคิดว่าพี่มาร์คเมา”

ราคา 480 บาท