ว้าย! ไม่นะ อย่าทำอะไรฉันนะ ถ้าไม่หยุด ฉันร้องให้คนช่วยจริงๆ ด้วย”
เสี่ยเบิ้มรีบล็อกประตู มาลีขู่
“อย่าทำให้เป็นเรื่องใหญ่น่า”
เสี่ยเบิ้มแทบจะไม่สนใจขนมในถุง แต่กลับรั้งร่างเอิบอิ่มของมาลีเข้ามากอดจูบปลุกปล้ำจนถุงขนมในมือของหล่อนร่วงลงพื้น
“อื้อ...อย่า ฉันร้องจริงๆ นะ”
“ร้องก็ไม่มีใครได้ยิน”
เสี่ยเบิ้มรวบร่างของมาลีขึ้นอุ้มเอาไว้ในอ้อมแขนแล้วเปิดประตูอีกบานที่เชื่อมต่อไปยังห้องเล็กๆ ที่อยู่ด้านหลัง จะเรียกว่า ‘ห้องเชือด’ ก็ได้ เพราะห้องแคบๆ นั้นค่อนข้างมิดชิดและมีเตียงนอนเอาไว้พร้อม
เสี่ยเบิ้มโยนร่างของมาลีลงโครมบนเตียง คว้าเชือกเส้นใหญ่ขึ้นมาจากใต้เตียง
“เสี่ยจะทำอะไร”
มาลีกลัวจนต้องถอยร่นไปติดพนักหัวเตียง
เสี่ยบ้ากามที่อยากฟันแม่ลูกอ่อนใจจะขาดรีบโถมร่างตามลงมาทาบทับ ปลุกปล้ำรวบแขนทั้งสองข้างของมาลีแล้วผูกรวบข้อมือทั้งสองข้างเอาไว้กับราวเหล็กหัวเตียง
“ฮือๆ...อย่าทำอะไรฉันเลยนะเสี่ย”
มาลีร้องไห้เสียงเครือ หล่อนรู้ตัวว่ากำลังเสียเปรียบ พลาดไปแล้วที่โดนรวบตัวเข้ามาในห้องลับจนได้
ในสภาพที่มือสองข้างถูกมัดไขว้เอาไว้เหนือศีรษะ คิดไม่ถึงว่าเสี่ยเบิ้มจะจู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัวแบบนี้
“ปล่อยฉันนะเสี่ย” มาลีวิงวอนเสียงอ่อน
ราคา
290 บาท