“เราต้องคุยกัน...”
“ค... คุยก็ ต่างคนต่างนั่งก็ได้มั้งคะ” เรียวนิ้วที่ซุกแทรกเข้าไปคลึงเคล้าเรือนผมและหนังศีรษะทำให้รู้สึกใจสั่น ขนลุกเกรียวทั่วกายพร้อมกันนั้นก็เกิดความรู้สึกสบายอย่างบอกไม่ถูก
เรียวปากได้รูปยกยิ้มน้อยๆ แม้สีหน้ายังนิ่งเรียบ
“ผัวเมีย... ก็ต้องนั่งแบบนี้”
“มะ...แหม ถ้าเมียใครอ้วนสักร้อยกิโล จะนั่งแบบนี้ได้ไหม”
“ต่อให้ขวัญอ้วนร้อยโล ก็ต้องนั่งบนตักเฮีย แต่มั่นใจเถอะ...” เสียงห้าวทุ้มพร่าลง ตาคมทอประกายระยับ “เฮียจะพาขวัญออกกำลังจนไม่มีวันอ้วนแบบนั้นแน่”
“เฮีย!”
เธอคิดไปเองหรือเปล่านะ สายตาเขามันวิบวับชอบกล แถมรอยยิ้มก็ดูเจ้าเล่ห์ แล้วทำไมต้องทำเสียงชวนคิดลึกด้วยไม่รู้
ธราขำเบาๆ อย่างชอบใจ พวงแก้มใสสุกปลั่งทันตาน่าจูบ แต่เขามีเรื่องต้องพูดคุยกันเสียก่อน
“คิดไปไหน แค่ออกกำลังทำงานในไร่ตากแดดทั้งวันให้ไขมันละลาย ดีไหม...”
ราคา
300 บาท