“ทำไมลุงราฟถึงพูดกับลีน่าแบบนี้คะ”ลีน่าดิ้นเร่าคำพูดที่ไม่เคยเย็นชาและดุด่าว่าเธอแบบนี้วันนี้เธอได้ยินมันเสียแล้ว เธอผิดอะไรก็เธอเห็นว่าผู้เป็นลุงทิ้งเธอเอาไว้เพื่อไปหาผู้หญิงของเขา จึงเดินไปที่ป้ายรถเมล์แต่เธอนั่งมันไม่เป็นและรออยู่นานจึงโทรบอกเคนให้มารับก็เท่านั้น
“หรือมันไม่จริง”ราฟถามเสียงแข็ง ไม่ปล่อยร่างของเธอให้เป็นอิสระ
“ทำไมคะ!!! ถ้าลีน่าจะทำเรื่องอย่างว่ากับเคนเราเป็นแฟนกัน”ในเมื่อความจริงใช้ไม่ได้ผลเธอก็จะเล่นไปตามน้ำที่เขาวางเอาไว้
“หึ...เป็นแฟนกันทำได้งั้นหรอ ลุงไม่คิดเลยนะว่าหลานจะทำตัวแบบนี้”ราฟยิ้มที่มุมปาก ภายในใจร้อนลุ่มเธอยอมรับแล้วสินะว่าไปเอากับมันมา
“ไม่ผิดนิค่ะ ลีน่าโตแล้ว!”ใจดีสู้เสือคำพูดของเธอปล่อยไปหลายอย่างเพราะผู้เป็นลุงปลุกความก้าวร้าวของเธอขึ้นมา “แล้วผู้หญิงคนนั้นละคะลุงได้มากี่ยก”
“ลีน่า!”ราฟพูดรอดไรฟันคำที่เธอยอกย้อนประชดประชันชั่งบาดเจ็บหัวใจยิ่งนัก
“หยุดพูดถึงลินลดาเดี๋ยวนี้”
“เธอมีดีขนาดที่ลุงราฟทิ้งลีน่าไว้กลางห้างเลยหรือคะ”เธอถามออกไปด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ “เป็นชู้กับเมียคนอื่นไม่ดีนะคะลุงราฟ”
“หยุดพูดถึงลินลดาแบบนั้น”อะไรหลายอย่างเข้ามาในหัวเมื่อเธอพูดถึงผู้หญิงของมาคัสที่เขาพยายามจะลืม
“ลีน่าจะพูดเธอเป็นภรรยาของคุณมาคัส ฮื้อ...”ไม่ทันที่ลีน่าจะได้พูดจบปากหนาก็กระแทกจูบลงมาอย่างแรง ใบหน้าหวานพยายามเบี่ยงหลบรู้สึกถึงความเค็มจากเลือดในโพรงปากที่ผู้เป็นลุงพยายามดุ้นดันเข้ามา
“อืม....”จูบที่แสนหวานสร้างความพอใจให้ราฟพอใจจนครากระหึมอย่างพอใจ จากความโกรธแปรเปลี่ยนเป็นความต้องการเมื่อความหอมหวานไม่อาจลืมเลือนได้ ลิ้นหนาดูดกินพัวพันลิ้นเล็กที่พยายามจะหลบหลีก แต่ประสบการณ์อันมากโขก็ไม่เป็นอุปสักสำหรับราฟเลย
“ลุงราฟหยุดนะ”เมื่อปากบางเป็นอิสระเมื่อเขาผละออกเพื่อให้เธอได้รับอากาศเข้าปอด แต่ปากหนาร้ายกาจไม่ยอมปล่อยโอกาสให้ว่างเว้นซุกไซร้ดอมดมซอกคอเรียวระหงส์ดูดเม้ม มือหนากอบกุมอกอวบบีบฟอนเฟ้นจนแทบควบคุมตนเองไม่อยู่
ราฟไม่ฟังคำที่เธอได้อ้อนวอนร้องขอ เมื่อความหอมหวารนและความอวบอิ่มแรกแย้มในวัยสาวกระตุ้นกำหนัดของเขาให้ผงาดงำอาจเป็นเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ส่วนหนึ่งที่ทำให้เขาร้อนลุ่มจนห้ามใจไม่ได้ มือหนาถกเสื้อยืดขึ้นเหนืออกผลักดันกายเล็กไปยังบาร์เหล้า ดึงทึ้งบราเซียร์สีดำให้ปรากฏความสวยงามของซาลาเปาลูกโตที่ประดับด้วยเม็ดทับทิม
วงแขนแกร่งรวบเอวบางเข้าประชิดตัวก่อนจะโอบอุ้มเธอด้วยท่าเจ้าสาวไม่สนใจแรงดีดดิ้นและคำห้ามปรามใดๆ เมื่อแรงปรารถนาที่พุ่งพล่านอยู่ในตอนนี้ ทรวงอกอวบอิ่มโพล่พ้นออกมาไร้ปราการปกปิดทำให้ความอดทนของราฟหมดสิ้น
“ลุงราฟจะพาลีน่าไปไหน หยุดนะ!”ปากเอ่ยขัดค้านแขนเรียวทั้งสองข้างยกขึ้นมาปกปิดความอวบอิ่มของตนเอาไว้ ขาทั้งสองข้างลอยอยู่กลางอากาศพยายามดิ้นรนเอาตัวรอดนี่ไม่ใช่ลุงราฟของเธอ
ขาแข็งแรงถีบประตูห้องของตนให้เปิดออกและปิดมันลงด้วยเท้าเช่นกัน จากนั้นก็โยนร่างของลีน่าอย่างไม่เบามือนักพร้อมกับจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองจนเหลือเพียงกางเกงซับในสีขาวสะอาด
ลีน่ามองภาพนั้นด้วยความตกตะลึงปนตกใจไม่คิดว่าผู้เป็นลุงจะกล้าทำแบบนี้กับเธอ กายเล็กลุกลงจากเตียงเตรียมวิ่งไปประตูแต่ช้ากว่าเขาที่คว้าเข้าที่เอวของเธอและทุ้มเธอลงกับเตียงอีกครั้งจนร่างบางรู้สึกจุกจนอก
“จำเอาไว้ว่าต่อจากนี้ลีน่าจะเป็นของลุงตลอดไป”ราฟกระโดดขึ้นคร่อมร่างบางกดแขนเรียวทั้งสองข้างของเธอให้ตึงไว้เหนือศีรษะ มืออีกข้างจับท้ายทอยเล็กเอาไว้ไม่ให้หลบหลีกจูบอันดุดันที่กำลังจะเกิดขึ้น ปากหยักหนากระแทกลงหากลีบปากบางดูดเม้มขบกัดให้ลีน่ายอมเปิดปากรับมือหนาปล่อยพันธนาการจากแขนเรียวให้เป็นอิสระ เพื่อกอบกุมความอวบอิ่มของทรวงอกเอาไว้
ราคา
320 บาท