น้ำตาของบุตรสาวกับสีหน้าสำนึกผิดของบุตรชาย ทำให้อสิรวิสคลายความฉุนเฉียวลงบ้าง ดวงตาขุ่นตวัดมองบุตรชายทั้งสามที่ยืนนิ่งฟังอย่างสำนึกผิดก่อนระบายลมหายใจยืดยาว
“ฉันจะเนรเทศแกสามคนไปอยู่เมืองนอกสักพัก ส่วนยายหนู...” คำสั่งของบิดาทำให้ทุกคนเงยหน้าขึ้นมองกันไปมาโดยไม่กล้าโต้แย้งก่อนจะหยุดที่ใบหน้าเปื้อนน้ำตาของน้องสาว
“พ่อจะให้แกไปฝึกงานกับธีรราชที่เกาะดอกแก้ว”
“ทำไมต้องส่งลูกไปฝึกงานที่อื่นด้วยคะ” แพรพลอยมุ่นคิ้วมองสามีอย่างไม่ไว้ใจ กรณีของบุตรชายหล่อนไม่ติดใจนักเพราะสามีเคยเกริ่นไว้หลายรอบว่าอยากส่งลูก ๆ ไปศึกษาต่อ
“ผมตัดสินใจจะสร้างโรงแรมที่เกาะมโนห์รา”
“ไม่นะคะพ่อ หนูไม่ยอม ทำไมต้องเปิดเกาะของเราด้วย” มโนห์ราตกใจจนอ้าปากค้างเมื่อได้ยินว่าบิดาจะสร้างโรงแรมบนเกาะส่วนตัวของครอบครัว มันทำให้เธอตกใจมากกว่าถูกจับส่งเข้ากรงราชสีห์เสียอีก
“แต่พ่อจะทำ และแกจะต้องเป็นคนบริหารโรงแรมนี้ด้วย เพราะฉะนั้น พ่อจะให้แกไปฝึกงานกับธีรราชที่เกาะดอกแก้ว”อสิรวิสยื่นคำขาด
เรื่องวุ่น ๆ ชุลมุนของครอบครัวอลเวงเริ่มต้นขึ้นเมื่ออสิรวิสผู้เป็นพ่อริอาจทำตัวเป็นพรานบุญดักบ่วงมโนห์ราให้กับธีรราช วงศ์สิงหล พระสุธนยุคปัจจุบัน
ราคา
375 บาท
เพิ่มลงในตะกร้า