หนูเป็นเด็กเสี่ย...สาวสวยผู้อาภัพจำเป็นต้องพาตัวเองเข้าไปเป็นผู้หญิงในตู้กระจก แต่ยังไม่ทันที่เธอจะทำทุกอย่างได้ตามที่ตั้งใจเสี่ยหนุ่มเจ้าของอาบอบนวดที่เธอไปคัดเลือกเป็นสาวเบอร์ตองนั้นไม่เลือกเธอเข้าไปนั่งติดเบอร์ในตู้ตามที่เธอหวัง เหตุผลที่เขาให้ก็คือเธอสวยเกินไป แต่นั่นมันเป็นเหตุผลเรื่องเล็กๆ เท่านั้น เพราะความจริงแล้วเขาตั้งจะเก็บเธอไว้กินเองต่างหากล่ะ
“บ่นอะไร”
“ไม่ได้บ่นอะไรนี่คะ เสี่ยหูฝาดไปเองหรือเปล่า หนูถามว่าเสี่ยจะให้นวดตรงส่วนไหนของร่างกายก่อนดีค่ะ เมื่อยตรงไหนมากเป็นพิเศษหรือเปล่า หนูจะได้นวด จะได้จับเส้นให้มันถูกจุด”
“นวดได้ทุกจุดจริงๆ หรือ แล้วถ้าเสี่ยให้นวดตรงหัวล่ะ นวดได้หรือเปล่า”
คำพูดกำกวมที่ไม่ได้ขยายความให้มันชัดเจนในคำพูดนั้นมันทำให้หญิงสาวผู้ไม่ประสีประสาในเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวของเสี่ยเจ้าของอาบอบนวดผู้นี้นั้นเกิดอาการเขินอายขึ้นมาอย่างสุดฤทธิ์ เพราะไม่คิดมาก่อนเลยว่าเขาจะพูดจาเช่นนี้กับเธอในนาทีแรกที่เธอเข้ามาทำงานให้เขา
“หัวอะไร พูดให้ดีๆ นะคะ ไหนเสี่ยบอกหนูเองนี่คะว่าจะให้หนูมานวดอย่าเดียวไม่มีการนาบนี่คะ”
“นี่แม่คุ๊ณ!!! คิดอะไรอยู่เนี่ย ถามจริงๆ เถอะ เราคิดอะไรอยู่”
“หนูไม่ได้คิดอะไรนี่คะ เสี่ยนั่นแหละที่คิดลามกกับหนูก่อน”
“ลามกที่ไหนกัน ก็เราถามว่าจะให้นวดตรงไหนเราจะได้นวดให้ถูกจุด เสี่ยก็ถามเรากลับไปว่าจะนวดตรงหัวได้ไหม...”
“ก็หัวไหนล่ะคะเสี่ย!!!”
“หัวเข่า!!! เมื่อยหัวเข่าจะตายแล้ว คืนนี้เดินมาทั้งคืนมันก็ต้องเมื่อยเป็นธรรมดา อยากให้นวดตรงหัวเข่าก็เท่านั้น นี่เราคิดอะไรของเราเนี่ยหรรษา คิดว่าเสี่ยจะให้นวดหัวไหน”
หญิงสาวหน้าม้านไปเพราะความเข้าใจผิดและคิดลึกของตัวเอง ใบหน้าสวยเห่อแดงขึ้นมาด้วยความอับอาย ใบหน้าสวยก็ก้มมองปลายเท้าตัวเองเหมือนจะไว้อาลัยให้กับความคิดมากของตัวเอง
“ก็ไม่พูดให้มันชัดๆ เล่าคะ จะพูดจาสองแง่สองง่ามไปทำไมกัน”
เสียงหวานพูดอ้อมแอ้มอยู่ในลำคอ พลางหลบสายตาวิบวับที่ทอดมองมายังเธอด้วยความเอ็นดู หรรษารับรู้ได้ว่าสายตาคู่นี้มองเธอด้วยความเมตตามากกว่าจะคิดมาหื่นกามใส่เธอ แต่เป็นเพราะอะไรไม่รู้ทำไมเธอถึงได้รู้สุกร้อนๆ หนาวๆ กับแววตาของเขาด้วยก็ไม่รู้
“เสี่ยไม่ได้พูดจาสองแง่สองง่ามหรอกนะ แต่ว่าเราน่ะคิดลึกไปเองมากกว่า ถามจริงๆ เถอะคิดอะไรกับเสี่ยอยู่หรือเปล่า ถึงได้กล้าคิดลึกไปซะขนาดนั้น”
ราคา
360 บาท
เพิ่มลงในตะกร้า