ตราบาปริษยา By ธัญพิชชา ราคา 320 บาท
สายตาอ่อนหวานเจือไปด้วยความเศร้าของเธอเหม่อมองไป ยังจุดๆหนึ่งที่คล้ายจะอยู่ ไกลแสนไกล หรือย้อนกลับไปหลายแสนปี ก็ไม่อาจคาดได้ ถ้ามีใครมาถามว่ารู้สึกตัวเองเป็นผู้ใหญ่เมื่อไหร่ ก็จะนึกถึงเช้าวันที่ตื่นขึ้นมาหลังจากเหตุการณ์คืนนั้นทุกที เหตุการณ์ที่เป็นดั่งลิ่มที่คอยตอกย้ำความรู้สึกอันโหดร้ายให้ฝังลึกลงไปสุดใจ คิดถึงเรื่องนี้ทีไร อดที่จะหลับตาลงด้วยความเจ็บปวดไม่ได้ คืนวิปลาสคืนนั้น ที่เปลี่ยนโลกสดใสของผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่งให้แปดเปื้อนกับตราบาปที่ประทับลงมา
“ไว้ใจเหรอ ฮึ! ช่วยไม่ได้นะ อยากโง่เอง!” เขาเหยียดหยันด้วยความสะใจพร้อมทั้งเดินหน้าสร้างราคีให้กับร่างบางต่อ
ร่างบอบบางดิ้นรน ดิ้นและดิ้นแต่ไม่อาจหลุดพ้นจากการถูกกัดทับจองจำไว้ในห้วงแห่งความกักขฬะ เริ่มกรีดเสียงร้องด้วยความหวาดกลัวแต่ยักษ์มารที่กำลังก้มค้ำร่างเธออยู่ยังคงตรึงแน่นไม่ให้ขยับหนีไปไหนได้
“เชื่อพี่เถอะนะ รับร้องว่าน้องจะชอบและเรียกร้องซ้ำแล้วซ้ำอีก” ด้วย ประสบการณ์ที่สั่งสมมาตั้งแต่ขึ้นมัธยมปลายทำให้เด็กหนุ่มคึกคะนองยิ่งกว่าม้าพยศ แต่คนฟังน้ำตาไหลพราก ทั้งกลัว ทั้งผวา
“อย่า! อย่า!”
ความหวาดกลัวชั่วกับชั่วกัลป์แต่ทำได้เพียงร้องไห้ฟูมฟายให้กับโชคชะตาของตนเอง เธอซวย เธอพลาด ที่มาไว้ใจคนสารเลวแบบนี้ เขาทำด้วยความคึกคะนองแต่เธอต้องมาแบกหน้ารับกรรม
สัมผัสเปียกชื้นรุนแรงที่ได้รับเป็นครั้งแรก ทำให้เธอรู้สึกแย่จนแทบจะกลั้นใจตาย ไม่ได้เพียงแค่อกเท่านั้นที่ภาสิตอยากจะลูบไล้ด้วยเรียวปาก แต่ร่างบางที่ออกแรงดิ้นไม่หยุดทำให้เขาต้องรีบตักตวงความสดใหม่ของร่างสาวน้อยไว้ก่อน อย่างอื่นค่อยว่ากันใหม่
คืนนี้ช่างแสนจะยาวนานและโหดร้ายต่อเธอเหลือเกิน เธอไม่มีโอกาสที่จะขอร้องความปราณีจากเขา เมื่อยิ่งดิ้นยิ่งเจ็บปวด ยิ่งกรีดเสียงร้อง เขายิ่งหัวเราะเยาะเย้ย ตอนนี้สิ่งที่ทำได้มีเพียงก้มหน้ารับความทุกข์จากสิ่งที่เขายัดเยียดให้ต่อไป เท่านั้นเอง
มือบางกำเข้าหากันแน่นเพื่อระบายความเจ็บปวดที่ได้รับ ในยามนี้ดูเหมือนว่าทั้งคู่จะไม่มีอะไรติดตัวสักชิ้นเลย หญิงสาวร้องไห้เพียงลำพังในขณะที่เขาไม่สนใจอะไรสักอย่างนอกจากดำเนินการต่อไปเพื่อปลดปล่อยความอึดอัดจากความปรารถนาทางธรรมชาติของวัยแห่งเจ้าพายุ
ชีวิตต่อจากนี้ ทำได้เพียงแค่โอบกอดรอยตำหนินั้นไว้ และใช้ชีวิตต่อไป
ราคา
320 บาท
เพิ่มลงในตะกร้า