มือหนาเหวี่ยงหญิงสาวในอุ้งมือให้พ้นทาง ก่อนจะก้าวหนีไปอีกหนึ่งก้าว ในขณะที่นิชาวีล้มหงายใส่เตียงนุ่ม แรงกระแทกทำให้ร่างกายจุกและเจ็บร้าว สติกระเจิดกระเจิงแต่ก็ยังสู้ชันตัวกึ่งนั่งกึ่งนอนมาส่งสายตาอ้อนวอนทรมานใส่ร่างสูงที่ยืนห่างออกไปมือบางลูบไล้เนื้อตัวของตนเอง ยิ่งสติเธอเหลือน้อยเท่าไหร่ ท่าทางยิ่งเย้ายวนมากเท่านั้น
“ละ...ร้อน” แลบลิ้นเลียริมฝีปาก ปรือตามองร่างสูงตรงหน้าที่เดี๋ยวลีบแบน เดี๋ยวขยายกว้าง
“ทรมานสินะ ยังไงก็ช่วยทรมานจนเจียนตายให้ฉันเห็นที!” เปิดเผยแผนชั่วตัวเองออกมา ร่างสูงเดินไปเปิดทีวีที่มักจะเปิดหนังอย่างว่าไว้ในม่านรูด เขาต้องการจะแกล้งให้เธอคลั่งกับความต้องการที่ไม่ได้ปลดปล่อยเพราะฤทธิ์ความอยาก
“อะ...อื้อ...” ร่างบางทิ้งตัวลงบนเตียง ครวญครางด้วยอารมณ์ที่ยากจะฝืน ฟันคมขบลงที่ริมฝีปากล่างจนฮ่อเลือด กลั้นไว้สุดความสามารถ ขยุ้มเสื้อผ้าและกอดตัวเองไว้เพื่อกันให้ไม่ต้องดิ้นรนถอดมันออก
อธิปมองเหยียด ทั้งเกลียดทั้งรังเกียจ “แต่เสียใจด้วยนะ ต่อให้อยากแค่ไหนก็ไม่มีใครช่วยให้เธอได้ดั่งใจ” เขาตั้งท่าจะเดินออกไปเพราะรังเกียจและไม่อยากจะเล่นด้วย แต่สาวเจ้ากลับดีดตัวจากเตียงมาคว้าแขนเขาไว้
“ไม่...ไม่...อย่าไป...อย่าไป” ร้อนรุ่มไร้สติ
“อะไรเล่า!” ชายหนุ่มสะบัดหนีขยะแขยง
“ได้โปรด ช่วยฉันด้วย” ดึงเขาให้กลับมามองหน้า ให้เห็นสายตาอ้อนวอน และช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ของเธอชัดๆ “ช่วยด้วย” ไม่ว่าเปล่า กลับพยายามปลดเปลื้องเข็มขัดและตะขอกางเกงของอีกฝ่ายด้วยมือสั่นๆร้อนรน
“ไม่! ฉันรังเกียจและขยะแขยงเธอยิ่งกว่าอะไรดี ฉันไม่ช่วยเธอเด็ดขาด” ปากว่ารังเกียจแต่กลับตื่นตัวผงาดกับมือน้อยๆที่ปาดผ่านไปมาทั่วทั้งใจกลาง
“ฉันต้องการ ต้องการคุณ” พูดไปมาซ้ำๆขาดสติจนอธิปรำคาญต้องผลักเธอหลีกพ้น
“ว๊าย!” ร่างสวยกระเด็นหงายลงไปที่เตียง
ราคา
359 บาท
เพิ่มลงในตะกร้า