เขา... เหมราช
ผู้ชายที่มีความแค้นเต็มหัวใจ
เธอ... นวลนารี
ผู้หญิงปากร้าย ไม่ยอมใคร แต่กลับต้องตกเป็นเชลยแค้น รวมถึงทาสสวาท
และเธอ... เอมวิกา
หล่อนทำได้ทุกอย่างเพื่อให้ได้เขามา
มันน่าเจ็บใจนัก !!
“ปากเก่งนักแล้วจะเดินหนีทำไมเล่านวลนารี” เสียงเข้มติดจะเย้ยหยันนิดๆ พลันปรายตามองสาวเบื้องหน้าอย่างจาบจ้วง หัวใจเต็มไปด้วยความแค้น
“ที่เดินหนีเพราะรังเกียจ ไม่เคยรู้ตัวเลยสินะว่า ฉันเกลียดคุณราวกับไส้เดือนกิ้งกือ” ปากไวและคมกริบ ยามต้องปกป้องตนเอง หล่อนก็เข้มแข็งเหมือนชายชาตรี แม้ภายในจะอ่อนปวกเปียก กลับไม่เคยแสดงออกให้ชายเบื้องหน้าได้รับรู้ว่า ตอนนี้เจ็บปางตาย
“เกลียดสิดี” ปากได้รูปพูดออกไป ขณะย่างสามขุมเข้าหาเหยื่อ รับรองว่า เหมราชคนนี้ จะจัดบทเรียนให้แก่นวลนารีอย่างสาสม จะทำทุกวิธีทางให้อีกฝ่ายไม่มีความสุข หากเจ้าหล่อนหนีไปอยู่สุดขอบฟ้าหรือไกลเพียงใด เขาก็จะตามไปลากกลับมาสู่ขุมนรกดั่งเดิมพร้อมยื่นมือไปกระชากแขนเรียวให้ร่างนวลปลิวหวือกระทบอก
ฝ่ายสาวเจ้าก็พยายามเอี่ยวตัวหลบ ทว่าหลบไปก็คงไร้ประโยชน์ หนีไปก็ไร้หนทาง เมื่อหนีอย่างไรก็ไม่พ้นห้องแคบๆ พร้อมดีดดิ้นยามเข้าสู้อ้อมอกซึ่งหล่อนบอกว่าขยะแขยง
“ดิ้นทำไมเล่า ทำอย่างกับไม่เคย”
“สารเลว ต่ำ”
ราคา
289 บาท