ตะกร้าสินค้าของคุณ |
---|
ไม่มีสินค้าในตะกร้า |
สินค้าขายดี |
---|
นิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียน! 1+2 /
598
478 บาท
หนี้รักกามเทพ (ฉบับรีไรท์) (เพิ่มตอ 299 บาท รักจงรัก(ษ์) / ลักษณะปรีชา (สนพ.Sug 280 210 บาท |
เฟสบุ๊ค |
---|
วิมานลวง / เวฬุฬี / ใหม่ |
---|
|
รายละเอียดสินค้า |
---|
เมื่อ ‘ฟาโลน ดากัซโซ’ เสเพลย์บอยหนุ่มสัญชาติสเปนที่ใช้ชีวิตอย่างสนุกสนานไปวันๆกับหญิงสาวมากหน้า
ถูกบิดานายทุนหน้าเลือดที่ทอดทิ้งเขาและมารดาไปนานนับสิบปีเรียกตัวไปพบเพื่อรับมรดกในฐานะทายาทเพียงคนเดียว
สิ่งแรกที่ชายหนุ่มตั้งใจเอาไว้ก็คือ... เขาจะรีบผลาญทรัพย์สมบัติของผู้ชายที่เขารังเกียจที่สุดให้ราบคาบไม่มีเหลือ
แต่แผนการทุกอย่างไม่ได้ราบลื่นอย่างที่เขาคาดไว้ เพราะการที่ชายหนุ่มจะได้ครอบครองสมบัติเหล่านั้นโดยสมบูรณ์
เขาจะต้องจดทะเบียนสมรสกับหญิงสาวชาวไร่จนๆซึ่งบิดาของเขาเป็นผู้กำหนดตัวเอาไว้แล้ว
ไม่อย่างนั้นมรดกทั้งหมดจะถูกยกให้องค์กรการกุศลทันที... นี่ตาแก่จอมวายร้ายนั่นคิดยังไงกันแน่!
ถึงได้ลงทุนซื้อตัวคนงานไร่องุ่นบ้านนอกคอกนา เนื้อตัวมอมแมมสกปรกอย่างนั้นมาเป็นเมียเขา
แม่ผู้หญิงไม่เจียมกะลาหัวนั่นก็คงจะหิวเงินเสียเต็มประดาสินะ...
ช่างกระสันอยากจะเป็นเมียมหาเศรษฐีได้อย่างน่าสมเพชจริงๆ!
“ตั้งแต่วันนี้ไป คุณจะมีฐานะเป็นแค่สาวรับใช้ในบ้านหลังนี้เท่านั้น ไม่มีสิทธิ์มาอยู่ในที่ของคนเป็นนาย
และทุกอย่างที่เคยเป็นของคุณ ผมจะทิ้งมันให้หมด แล้วมาดูกันซิว่า ระหว่างผมกับคุณ ใครมันจะต่ำกว่ากัน!”
ชายหนุ่มตั้งป้อมรังเกียจเจ้าสาวของเขาตั้งแต่วินาทีแรกที่ได้พบ... ถ้าเป็นไปได้เขาก็ไม่อยากแม้แต่จะชายตาแล
แต่การจะฉีกหน้าบิดาและทำลายชีวิตแต่งงานครั้งนี้ให้ได้นั้นมีอยู่แค่ทางเดียว
นั่นคือทำให้ผู้หญิงไร้ยางอายคนนั้นเป็นฝ่ายทนไม่ไหว ต้องกระเสือกกระสนหนีไปเสียเอง
ไม่ว่าจะเป็นการด่าทอ เหยียดหยาม ขู่ตะคอก หรือบังคับจิตใจ
แต่สิ่งหนึ่งที่อยู่เหนือความคาดหมายของทายาทมหาเศรษฐีหนุ่มชาวสเปนนั่นก็คือ
เมื่อสาวชาวไร่องุ่นเนื้อตัวดำมอม หน้าตาจืดชืด ถูกจับแต่งตัวและขัดสีฉวีวรรณ
ความงดงามอันบริสุทธิ์นั้นก็สะกดให้หัวใจยอดนักรัก...
อยากจะตีตราจองเธอเอาไว้... ให้เป็นองุ่นหวานๆที่เขาเท่านั้นจะได้ชิมแต่เพียงผู้เดียว
...ด้วยการยัดเยียดความเป็นผัวให้กับเธออย่างโหดร้ายป่าเถื่อน...
“หยุดดิ้น แล้วช่วยนอนเฉยๆเหมือนคนอื่นๆบ้างจะได้ไหม”
“ถ้าคนอื่นที่พูดถึงคือผู้หญิงที่ยินดีจะนอนกับคุณแล้วล่ะก็ ฉันไม่ใช่! หยุดนะ! ไม่!… คุณไม่ทำหรอก ใช่ไหม”
“แล้วผมมีเหตุผลอะไรที่จะไม่ทำมันล่ะ... ในเมื่อมันเป็นสิทธิ์อันชอบธรรมที่ผมสามารถทำได้อย่างถูกต้องตามกฎหมาย?”
“กฎหมาย? มันไม่ถูกต้องเลยสักนิด”
เขาชักหน้าออกมา ในขณะที่เกือบจะลงไปสูดกลิ่นหอมจากทรวงอก
“สิ่งที่ไม่ถูกต้องคือการที่ผมปล่อยให้คืนแรกของเราผ่านไป
โดยที่ไม่ทำอะไรกับขนมหวานชิ้นนี้เลยต่างหาก แล้วคืนนี้จะเป็นคืนที่คุณต้องจดจำ
ผมจะทำให้คุณได้รู้ว่า ผมเป็นคนเดียวที่สามารถเป็นเจ้าของร่างนี้
ไปตลอดชีวิตโดยชอบธรรม แม้มันจะไม่มีที่ว่างให้กับคำว่ารัก...
คำที่คุณจะบูชามันได้แต่เพียงแค่ในฝัน”
โลลิต้าเบิกตากว้าง เขาเลื่อนริมฝีปากออกจากใบหูของเธอ
ก่อนฉายใบหน้าเหี้ยมกระหายให้เห็นแทน!
|
สอบถามหรือแสดงความคิดเห็น |
---|