ทั้งสองล้วนพร้อมใจกันทิ้งโลกภายนอกเอาไว้เบื้องหลัง และยังคงถ่ายทอดสัมผัสรัก ที่เนิ่นนานและหนักหน่วงให้กันและกันอย่างยากจะหักห้ามใจได้ ยังความวาบหวาม ซาบซ่านไปทั่ว ทุกสรรภางค์ไปจรรโลงสองดวงใจ ให้ฉ่ำชื่นพอประทังความคิดถึงความโหยหาจากกันและกันไป ได้บ้าง แต่ในที่สุดก็ต้องยุติการกระทำลง เมื่อต่างฝ่ายต่างเรียกสติกลับเข้าตัวได้ “ผมรักคุณ” นั่นคือความจริงจากใจของเขาที่บอกเธอออกไปในที่สุด หลังจากต้องฝืนใจผละจากร่าง นุ่มนวลของเธอ และแทนการบอกรักเขากลับวันวิวาห์ได้แต่มองหน้าคมเข้มไว้แค่นั้น ไม่นานหยด น้ำใสๆ ก็ไหลรินอาบสองแก้มลงมาด้วยหัวใจที่เจ็บปวดเกินจะทานทน ก่อนจะโผลเข้าไปกอดเขาไว้ อีกครั้ง ประหนึ่งเป็นการปลอบใจเขาและตัวเอง ว่าสิ่งที่เขาบอกมาเมื่อสักครู่นี้ เธอไม่อาจจะสนอง ตอบความต้องการได้ “เราต่างก็มีภาระหน้าที่ต้องรับผิดชอบค่ะ คุณเองก็รู้ดีอยู่แล้ว"
|