"แควก!" เสียงผ้าขาดสะท้อนเข้าหูเธอจนรู้สึกหนาวยะเยือก แรงของเขามหาศาลถึงกับฉักผ้าขาดวิ่นแล้วร่งกายเธอล่ะจะแหลกคามือเขาหรือเปล่า แต่ที่รู้แน่ๆ คือ เขาป่าเถื่อนกับเธอจนร่างน้อยถึงกับผวา เสื้อผ้าที่สวมใส่ทั้งของเขาและเธอถูกกระชากออกจนไม่เหลืออะไรปิดกาย ทียุดาทั้งตื่นตระหนก ทั้งหวาดกลัว ทั้งเสียวซ่านไปพร้อมๆ กัน เมื่อเขานจูบดูดดึงไปทั้งร่าง จนบางครั้งฟันขาววับก็เผลอกัดเม้มจนเธอต้องร้องห้าม แต่เขาหรือจะฟัง ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ ห้ามมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งทำมากขึ้นเท่านั้น ซึ่งบัดนี้ เนื้อต้วของเธอคงแดงช้ำไปทั่ว ด้วยน้ำมือของซาตานกระหาวหิวที่กระหน่ำความป่าเถื่อนใส่กายเธอไม่ยั้ง เขาไม่มีการเล้าโลม จูบปลอขวัญ หรือคำหวานหยอกเย้าที่ชวนเคลิ้ม มีแต่ความรุนแรงที่ถาโถมใส่กายสาว จนทียุดา ถึงกับน้ำตาไกลพราก ความเจ็บปวดแผ่ซ่านไปทั่วกาย แต่ อลัน ก็ไม่ได้นำพา เขายังคงกระแทกกระทั้นความเป็นชายใส่ดอกไม้งาม ทั้งที่รู้ว่าเธอยังไม่พร้อม ส่วนมือข้างที่เจ็บของเขาหาได้เป็นปัญหาไม่ ต่อให้เลือดมันซึมออกมาจนเปรอะเปื้อนผ้าปูที่นอนเขาก็ไม่สน แต่เสียงสะอื้นที่หนักขึ้นนั้น เรียกสติของคนที่กระทำย่ำยีร่างบางให้ชะงักงัน
|