"พิรัล" หนึ่งบุรุษเจ้าแผนการประดุจจอมมารชั่วช้า ที่วางแผนฉุดคร่าพรหมจรรย์คู่หมั้นสาว "พิมพ์พิศ" หนึ่งสตรีแสนดีที่เคราะห์ร้ายตกเป็นเหยี่อให้คู้หมั้นหนุ่มกลั่นแกล้งอย่างไรหัวใจ ในเมื่อสิ่งที่พิรับกระทำมันไร้หัวใจ พิมพ์พิศก็จำต้องไร้หัวใจกลับไปเช่นกัน แต่ทว่า..ด้วยความรักที่มั่นคงมานานปี พิมพ์พิศจึงให้โอกาสคู่หมั้นหนุ่มได้สารภาพความจริง หากเขายอมสารภาพผิดว่าเขาคือนายโจรชั่วช้าที่ฉุดคร่าพรหมจรรย์ของเธอ... เธอ..จะยินยอมให้อภัย แต่ในเมือเขาเอ่ยมันออกมาไม่ได้ ก็จงรับเอาความเจ็บปวดรวดร้าวกลับคืนไปสองเท่าตัว! "แสดงว่าเธอรู้มาตลอดอย่างนั้นหรือว่าฉันคือนายโจรคนนั้น แล้วทำไมเธอยังพูดเหมือนยกย่องเทิดทูนคู่หมั้นแสนดีอยู่ทุกลมหายใจเข้าออกล่ะพิมพ์พิศ เธอทำได้ยังไง?" "ทำได้สิ เพราะฉันอยากให้คุณเจ็บไง ในทุกๆ ครั้งที่ฉันยกย่องเทิดทูนว่าคุณคือคู่หมั้นผู้แสนดี ฉ้นย่อมรู้ดีว่าผู้ชายคนนั้นคือคุณ และทุกครั้งที่ฉันด่านายโจรว่าชั่วช้าสารเลย ฉันก็ยิ่งรู้ซึ้งถึงหัวจิตหัวใจว่านายนั่นมันก็คือคุณอีกเช่นกัน ฉันอยากให้ความรู้สึกผิดกัดกร่อนหัวใจคุณวันละน้อยๆ ให้ความรักที่ฉันมอบให้ค่อยๆ บีบคุณให้เจ็บปวดเพราะการกระทำของตัวคุณเอง โดยที่ฉันยืนมองอยู่ข้างๆ ด้วยรอยยิ้มใสซื้อที่ซ่อนความสะใจ"
|