เนื้อเรื่องย่อ : “พาฉันมาที่นี้ทำไม แล้วที่นี้ที่ไหน”นาลันถามขณะเดินขากระเพลกออกมาจากตัวรถ “ก็ผมบอกแล้วไง ว่าอยู่นิ่งๆ และหยุดพูด!! อ่อ…ผมขอเพิ่มอะไรอีกอย่างนะ ระหว่างคุณอยู่ที่นี้ไม่ว่าผมสั่งอะไร คุณต้องทำ” “ฉันน่ะเหรอ! เรื่องอะไรที่ฉันจะต้องทำตามที่คุณสั่ง” “หึ! หรือคุณอยากจะลองดีกับผม ถ้าหากคุณขัดขืนไม่ยอมเชื่อฟังคำสั่งผมแม้แต่นิด ผมรับรองเลยว่าคุณจะมีผัวที่นี้แน่ ผมเองนี่แหล่ะจะยัดเยียดความเป็นผัวให้คุณเอง หรือหากยังไม่พอใจ ว่าผมเติมเต็มให้คุณไม่พอ ผมว่าคนงานข้างล่างนั่นเขาคงยินดีแน่ นานมากแล้วนะที่คนงานที่นั่นไม่ได้กลับบ้าน หึ! คงสาสมกับความไม่พอของเธอแล้วสิว่าที่เจ้าสาวสุดสวย” “ไอ้ทุเรศ หยาบคาย!!” อาทรถลำเข้ามากุมคอหญิงสาวทันที“หยุดใช้คำพูดกับฉันแบบนี้นะ หากเธอด่าฉันแม้แต่คำเดียวอีกล่ะก็ ฉันจะจับเธอเหวี่ยงลงหน้าผาเดี่ยวนี้” “ฉันทำผิดอะไร…เธอถึงมาทำกับฉันอย่าง…นี้”นาลันพยายามพูดผ่านมืออันทรงพลัง ของเขา “เธอทำผิดแล้วยังไม่รู้ตัวอีกเหรอ…”อาทรขยับหน้าเข้ามาใกล้“…ความโลภของเธอ และรวมทั้งคนในตระกูลเธอไงล่ะ” นาลันสะบัดตัวหนี“อย่ามาว่าพ่อแม่ฉันแบบนี้น่ะ ไอ้คนบ้า ฉันไม่เข้าใจ แล้วสิ่งที่นายฉุดฉันมายังงี้มันเรียกว่าถูกงั้นเหรอ!!” “มันก็ยังผิดน้อยกว่าคนของตระกูลของเธอล่ะกัน”
|