ตะกร้าสินค้าของคุณ |
---|
ไม่มีสินค้าในตะกร้า |
สินค้าขายดี |
---|
สามีทะเบียนสั่ง / รริศา / ใหม่ (ทำม
320
290 บาท
You Are My Glory ดุจดวงดาวเกียรติยศ 415 332 บาท หวานถวิล / กวิน / ใหม่ ทำมือ ส่งฟรี 510 484 บาท |
เฟสบุ๊ค |
---|
เพลิงรักเมียบำเรอ / Pakkie Davie / มือสอง |
---|
|
รายละเอียดสินค้า |
---|
กลิ่นหอมอ่อนๆจากเรือนผมบริเวณต้นคอที่โชยเข้าจมูก
ทำให้ ปรุฬห์' นักธุรกิจหนุ่มทายาทมหาเศรษฐีอดใจไม่ไหวที่จะก้มลงไปจูบเธอ
ขณะที่มือกร้านก็ถือวิสาสะเลื่อนไปโอบและลูบไล้ผิวกายนวลเนียนของหญิงสาวด้วยหัวใจที่ร้อนรุ่ม
บ้าจริง! นี่เขากำลังทำอะไรอยู่นะ... อย่าลืมสิว่า ร่างที่กำลังทอดกายยั่วยวนสายตาอยู่ตรงหน้า...
คือผู้หญิงสำส่อนคนเดียวกันกับที่น้องชายของเขาเคยมั่วอยู่ด้วย
อย่าลืมสิว่า สาเหตุเดียวที่เขาว่าจ้างให้เธอขึ้นมานอนร่วมเตียงในฐานะเมียที่ไร้ทะเบียนสมรสอย่างนี้
ก็เพียงเพื่อต้องการจะงัดข้อกับบิดา และต่อให้เพลิงปรารถนาของบุรุษ
จะพุ่งพล่านและอัดแน่นอยู่ภายในกายจนปวดร้าวแค่ไหน
คนอย่างเขา ปรุฬห์ คฤษฐานนท์... ก็ไม่มีวันที่จะลดตัวลงไปเกลือกกลั้วกับโสเภณีสกปรกที่ขายตัวแลกเงินแน่ๆ
บทบาทการเสแสร้งแสดงความรักต่อกันระหว่างเขาและเธอกำลังทำให้ นีรนา' หลงลืมไปว่า...
เธอมันก็เป็นแค่ผู้หญิงจนตรอกข้างถนนที่เขาใช้เงินฟาดหัวซื้อตัวมาเล่นละครฉากใหญ่
แลกกับโอกาสที่บิดาผู้ป่วยเป็นอัมพาตจะได้รับการดูแลรักษาอย่างดีที่สุด
เธอแทบจะลืมไปเสียสนิทว่า ในความเป็นจริง ผู้ชายคนนั้นทั้งเย้ยหยันและดูถูกเธอมากแค่ไหน
แต่หญิงสาวจะเคลิบเคลิ้มไปกับเล่ห์วาจาของเขาไม่ได้ ไม่เช่นนั้นถ้อยคำที่เขาเคยตราหน้าว่าเธอเป็นผู้หญิงขายตัว
ก็จะกลายเป็นความจริงและตอกย้ำหัวใจของนีรนาให้จมดิ่งลงไปในความรวดร้าวตลอดกาล
"หอพักที่ดีกว่านี้ก็มีไม่ใช่เหรอ? เงินของผมก็ให้คุณมาแล้ว หัดเอาไปใช้ในสิ่งที่จำเป็นซะบ้าง"
นีรนาเงยหน้าหันไปมองเขา "นั่นคือคำสั่งหรือเปล่า"
"ก็อยากจะสั่งอยู่หรอก"
"ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ย้าย ไม่เอาน่ะ ตอนนี้ขี้เกียจย้ายของ และห้องพักดีๆก็หายากมากด้วย"
"ที่ไม่อยากย้าย เพราะอยากให้แขกสงสารสภาพความเป็นอยู่ของคุณ แล้วก็ให้ทิปเยอะกว่าเดิมสินะ"
"ทำไมคุณต้องจินตนาการในสิ่งที่มันฟังดูไม่เข้าท่า" นีรนาต้องย่นคิ้ว ปิดโทรทัศน์ จ้องมองอีกฝ่ายอย่างไม่พอใจ
"ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย" ปรุฬห์แย้ง
"ความจริงกับคนปากเสียมันต่างกัน"
"อาชีพขายบริการในสถานภาพนักศึกษา... มันก็สมควรโดนติเตียนบ้างอยู่แล้วนี่"
เพียะ! "คราวหน้าคราวหลัง กรุณาพูดให้เกียรติสตรีบ้างนะ" นีรนาตะเบ็งเสียงใส่
ปรุฬห์เลื่อนมือสัมผัสแก้ม "ผู้หญิงบ้าอะไรก็ไม่รู้ นิดๆหน่อยๆก็ตบ!"
"ไม่อยากจะคุยด้วย รีบกลับไปได้แล้วนะคุณปรุฬห์"
"อย่าให้ผมโกรธบ้างล่ะ แล้วคุณจะรู้สึก" ชายหนุ่มบอกอย่างหงุดหงิด
"คนที่เก่งแต่พูดน่ะ มีออกจะเกลื่อน"
"ผมไม่ได้เก่งแต่พูด อยากรู้หรือยังไงว่าเวลาผมโกรธ ผมใช้วิธีไหนตอบโต้แฟน"
ปรุฬห์ไม่พูดพล่ามอีก เขารีบดึงตัวของเธอเข้ามาแนบชิด
โน้มใบหน้าเข้าใกล้จนทำให้นีรนาตกใจพยายามสะบัดพร้อมเอี้ยวตัวหนี
|
สอบถามหรือแสดงความคิดเห็น |
---|