ปล่อย...บอกให้ปล่อย....วาไปไกลๆ พี่ได้มั้ยพี่ไม่อยากทำร้ายว่า ไม่เพียงแต่ไม่หนี วารินยังเดินอ้อมมาอยู่ตรงหน้า สายตาสองคู่ประสานกันนิ่ง แค่นี้พี่ก็ไม่มีหน้าไปมองใครแล้ว วาเป็นน้องสะใภ้ ถึงรอนจะตายไปแล้ว วาก็ยังขึ้นชื่อว่าเป็นของน้องไม่ใช่ของพี่ วารินยกมือขึ้นจับแก้มสากดึงลงมาหา แล้วเขย่งขึ้นจูบประทับเบาๆ แต่วาอยากช่วยพี่ราส ไม่เป็นไรหรอกวา ยามันคงหมดฤทธิ์ไปแล้ว พี่...รัชตะพูดไม่ออก เขาหลับตาแล้วเงยหน้าขึ้นอาการที่เหมือนกระแสไฟฟ้าแล่นจากจุดที่เขาพยายามปกปิด ยามที่ถูกมือเย็นๆ ลูบไล้ ทำให้เขารู้ว่ามันยังไม่ได้ดีขึ้น เพียงแต่ความกระหายเบาบางในชั่วขณะหนึ่งเท่านั้น...
|