"หน้าที่" ทำให้ต้องจากลามาในดินแดนที่ไม่คุ้นเคย แต่”ความรัก” คือตัวแปรสำคัญที่ทำให้สิ่งที่ตั้งใจถูกลบเลือน ประวัติศาสตร์หน้าใหม่ในดินแดนทะเลทรายจะหลอมรวมเป็น "พันธสัญญา" แห่ง "รักนิรันดร์” ตัวอย่างบางตอน “ฟังก่อน...ข้าจะไม่ถามว่าเจ้ารู้สึกอย่างไร แต่ข้าแค่อยากบอกให้เจ้ารับรู้ ข้ารักเจ้านะอลิน รักมากเหลือเกิน” “หม่อมฉัน...” อลินน้ำตาคลอเมื่อได้ยินคำพร่ำบอกของเขา “ไม่ต้องร้อง คนดีของข้า ไม่ต้องเสียใจหรือสงสารข้าด้วย ข้ารักเจ้าเองเจ้าไม่ได้ผิดอะไร” ...ฟาโรห์รามเสส... “จะดีหรือ เพคะ แต่หม่อมฉันกับฝ่าบาทไม่ได้เป็นอะไรกัน” “เราเอ็นดูเจ้าเหมือนน้องสาว ไม่อยากให้เจ้ามานั่งเศร้าอย่างนี้ ถ้าเจ้าไม่บอก เราพูดใครมันจะรู้จริงไหม” คาอิลตรัสตอบ หากแต่มันไม่ใช่ความจริงที่ซ่อนในพระทัย พระองค์จะตรัสบอกความจริงได้ยังไงว่า...ทรงรักนาง “ตกลง เพคะ หม่อมฉันจะไปงานเลี้ยงกับฝ่าบาท” ...เจ้าชายคาอิล เมอร์ซิลิส... “เราไม่อยากฟัง...มาช่วยเราทำไม ปล่อยให้เราตายไปสิ เราอยากตาย” อลินเอ่ยบอกน้ำตานองหน้า “หม่อมฉันไม่มีวันปล่อยให้พระองค์ตาย หากวันใดที่พระองค์ตายหัวใจของหม่อมฉันก็คงจะตายตามไปด้วย” “ท่าน.....” “ไม่ต้องตรัสอะไรหรอกพระเจ้าค่ะ หม่อมฉันผิดเองที่บังอาจไปรักฝ่าบาท ผิด..มากเหลือเกิน” อลินนิ่งอึ้งไปทันทีเมื่อได้ยินคำสารภาพของชายหนุ่ม ...ราชองค์รักษ์เคเชฟ
|