มันเป็นมื้ออาหารที่ ‘วิสสุตา’ รู้สึกกระอักกระอ่วนและกินอะไรไม่ลงเป็นที่สุด เพราะอยู่ดีๆ แม่ก็บอกว่าจะเปิดเรือนไม้ที่ปิดตายเป็นเซฟเฮ้าส์ให้ลูกชายของญาติห่างๆ มาพักรักษาตัวจากอาการบาดเจ็บ คนใจอาทรอย่างวิสสุตายินดีช่วยเหลืออยู่แล้วหากคนคนนั้นไม่ใช่ ‘ศิศิลป์’ พี่ชายแสนดีที่เธอเคยผูกพันเมื่อครั้งยังเยาว์วัย ความเจ็บปวดจากอดีตทำให้หญิงสาวคัดค้านสุดกำลังเพราะไม่อยากให้เขามาอยู่ใกล้ แต่แน่ล่ะ เธอไม่มีสิทธิ์ขัดใจแม่อยู่แล้ว

และเมื่อได้พบหน้ากันอีกครั้ง วิสสุตาก็ห้ามใจตัวเองไม่ให้หวนคิดถึงเรื่องในหนหลัง แต่ดูเหมือนว่าพี่ศิลป์ของเธอ (?) จะพยายามกระตุ้นให้ระลึกถึงมันเสียเหลือเกิน ฮึ! มาสำนึกเอาตอนนี้มันไม่สายไปหน่อยหรือไง แถมเขายังเอาแต่ล้อเธอว่า ‘วุ้นโกโก้’ เหมือนตอนเด็กๆ อีก น่าโมโหที่สุด

ที่สำคัญพอถามว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขากันแน่ถึงต้องหนีมาซ่อนตัวแบบนี้ เขาก็อมพะนำไม่ยอมพูด เลยทำให้เธอแอบน้อยใจอีกรอบ ใช่สิ ก็เธอมันไม่เคยสำคัญสำหรับเขาอยู่แล้วนี่ ไม่งั้นเขาจะลืม ‘สัญญา’ ที่เคยให้กันไว้เมื่อสิบปีก่อนเหรอ!

---

ป้ายกำกับ : รักออกรส ปัญญ์ปรียา

179
143 บาท

---