เต็มฟ้า’ 

ตื่นขึ้นมาอย่างไร้ความทรงจำ

ไม่รู้แม้กระทั่งว่าตนเองเป็นใคร หรือเคยทำอะไร

สิ่งที่รู้มีเพียงว่าเธอถูกจับตัวมากักขังเอาไว้ในฐานะของ ‘ผู้หญิงแพศยา’

และถูกตราหน้าว่าเป็นนางหญิงใจชั่ว ที่วางแผนฆาตกรรมคนรักของเขาอย่างเลือดเย็น

แต่ต่อให้ปั้นหน้าใสซื่อร้องห่มร้องไห้ แสร้งทำเป็นสูญเสียความจำอย่างไร

‘เมฆินทร์’ นายหัวหนุ่มผู้โหดเหี้ยมอำมหิตแห่งสวนยางพยับเมฆ

ก็ไม่เคยรับฟังหรือจะเมตตาสงสารหล่อนเลยแม้เพียงสักนิด!

เขาจะทรมาน คาดคั้นหาตัวผู้บงการที่อยู่เบื้องหลังจากปากของหล่อน

และเมื่อพบตัวการใหญ่แล้ว ทั้งมัน และทั้งหล่อนจะต้องตกนรกขุมที่ลึกที่สุด

เขาจะบดขยี้และเหยียบย่ำนังกากีใจชั่วไม่ให้เหลือสภาพความเป็นคน

แต่ในที่สุดเมฆินทร์ก็ต้องหันมาเกลียดตัวเองอย่างถึงที่สุด

เมื่อชายชาตรีผู้ไม่เกรงกลัวแม้แต่ความตายอย่างเขา กลับต้องมารู้สึกอ่อนไหว

ไปกับความอ่อนหวาน บอบบาง น่าทะนุถนอมของ ‘หญิงแพศยา’ คนนี้

และมันก็เร้าความเป็นชายของเขาอย่างรุนแรงร้ายกาจที่สุดนับตั้งแต่จำความได้

 

***************

เขาบิดแขนหล่อนไขว้หลัง และกระชากอย่างแรง

จนเสียงกรี๊ดของหล่อนกลายเป็นเสียงร้องครางอย่างเจ็บปวด

“ฉันลืมไปว่าเธอมันพวกชอบใช้ปาก พี่เมฆาถึงได้ติดอกติดใจเธอนักหนา 

บางทีอาจจะไม่ใช่พี่เมฆาคนเดียวล่ะมั้ง คงจะเป็นผู้ชายทุกคนที่เธอเกี่ยวเบ็ดล่อเข้ามา...” 

เขายังเอ่ยอะไรอีกมากมายที่ระคายหูหล่อน “และฉันคิดว่าฉันควรจะต้องลอง 

สาบานได้เธอต้องไม่ชอบวิธีการลองของฉันแน่ๆ” เขาบอก "แต่ฉันชอบ เท่านั้นล่ะที่สำคัญ”

จากนั้นเขาก็ยกตัวหล่อนให้ลอยขึ้นจากพื้น เหวี่ยงหล่อนกระเด็นไปบนอยู่แคร่

เวลานี้หล่อนคงไม่ต่างจากตุ๊กตาแขนขาหักที่ถูกเด็กนิสัยเสียโยนทิ้ง

"คุณต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ!” หล่อนว่าเสียงสั่นระริก 

สั่นพอๆ กับร่างของหล่อนที่ยามนี้มีเขาคร่อมอยู่ด้านบน 

“ลุกออกไปจากตัวฉันเดี๋ยวนี้นะ!" หญิงสาวดิ้นรนขัดขืน ตระหนักอย่างคนที่กำลังจะจมน้ำตายว่า

ควรต่อสู้เพื่อชีวิตตัวเอง� หาไม่แล้วหล่อนอาจจมหายไปกับกระแสน้ำเชี่ยวกราก!!

---

ป้ายกำกับ : ดั่งจำเลยมาร พลอยสีน้ำเงิน

219
153 บาท

---