คุณทำแบบนี้... คุณดาวเธอจะรู้สึกเสียใจแค่ไหนคุณคง... ผมไม่แคร์ คนที่ผมแคร์ตอนนี้ก็คือคุณ แต่ฉัน... เลิกปฏิเสธใจตัวเองสักทีได้ไหม ทุกครั้งที่เราอยู่ใกล้กัน ผมรู้นะว่าคุณเองก็อยากจะสัมผัสความรักของเรา แต่แล้วคุณก็พยายามสร้างกำแพงขึ้นมาเพื่อปิดกั้นมัน ก็ฉันไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงถึงจะไม่ผิดไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงถึงจะไม่มีใครต้องเสียใจ ฉัน... แล้วผมล่ะ คุณเคยแคร์ไหม ชายหนุ่มถามด้วยแววตาสั่นระริก ฉัน...แคร์สิ แต่ฉัน... นิลยาไม่รู้จะพูดยังไงในเมื่อเธอเองก็รักเขา แต่ถึงยังไงสายตาของคนอื่นที่มองเราก็สำคัญกว่าอยู่ดี ความต้องการของคนอื่น สำคัญ...และมาก่อนความรักของผมสินะ วีรเทพพูดเสียงเรียบ ตอนนี้ผมพิสูจน์แล้วว่าผมไม่ได้ข้องเกี่ยวอะไรกับดุจดาว แต่คุณก็ยังหาข้ออ้างไม่ยอมรับเรื่องของเรา ผมชักไม่แน่ใจแล้วว่าที่จริงคุณรักผมหรือรักใครกันแน่... ชายหนุ่มพาลไปถึงใครอีกคนที่เธอให้ความสนิทสนม ถ้าคุณหมายถึงเคน... เหอะ เดี๋ยวนี้สนิทถึงขั้นไม่มีคำว่าคุณนำหน้าแล้วงั้นสิ ถ้าคุณหมายถึงคุณเคน... เราเป็นแค่เพื่อนกันและฉันไม่มีวัน... พิสูจน์สิ วีรเทพพูด นิลยาเม้มปากแน่นจนแทบจะเป็นเส้นตรง หญิงสาวเดินเข้าไปชิดกับร่างสูงของชายหนุ่ม ก่อนจะโน้มตัวเขาเข้ามาจูบอย่างดูดดื่ม วีรเทพไม่คิดว่าเธอจะพิสูจน์ด้วยวิธีนี้ จึงอึ้งไปหลายวินาที แต่ด้วยความเชี่ยวชาญแล้ว เขาก็ปรับตัวให้เป็นปกติได้โดยการจูบตอบหญิงสาว
|