โปสการ์ดรูปภูสูงอันงดงามกำกับลายเซ็นที่คุ้นตาได้นำทางจารุลินท์มายังดินแดนที่อยู่เหนือสุดของประเทศ ที่ที่เธออาจจะมีโอกาสได้พบคนคนหนึ่งซึ่งเคยทำให้ช่วงเวลาหนึ่งของชีวิตมีแต่ความสดใส คนที่เป็นแรงบันดาลใจแต่จู่ๆ ก็จากไปโดยไม่มีแม้แต่คำล่ำลา เธอมีบางสิ่งบางอย่างติดค้างและอยากจะบอกเขา... หวังอยู่ทุกลมหายใจว่าจะมีโอกาสได้พบกันอีกสักครั้ง
ดั้นด้นมาไกลโพ้นเพียงเพื่อจะพบกับความผิดหวัง... ต่อให้ใบหน้านั้นจะคล้ายคลึง ทว่าก็ไม่ใช่คนในความทรงจำ เพราะเขาชื่อ ‘อธิษว์’ ไม่ใช่ ‘พี่ตะวัน’ และดวงตะวันของเธอต้องฉายแสงเจิดจ้า ไม่ใช่ดวงตะวันที่เหมือนถูกเมฆบดบังอยู่ตลอดเวลาเช่นเขา
แต่ถึงเธอจะรู้ว่าไม่ใช่ ใจก็ยังอดไม่ได้ที่จะหวั่นไหว แล้วเธอควรจะเลือกทำสิ่งใด ระหว่างออกเดินทางตามหาดวงตะวันที่ไม่รู้ว่าอยู่หนใดต่อไป หรือหยุดซะ! แล้วหันมาพยายามทำให้เมฆหมอกสลายไปจากใจผู้ชายอีกคน
|