เมื่อ "เด็กมันยั่ว" เลยทำให้หนุ่มวัยสี่สิบมาดผู้ดี มีอันต้องตบะแตก ทั้งที่ห้ามหัวจิตหัวใจ ห้ามร่างกาย ไม่ให้เข้าใกล้ "เนื้อนาง ลักขณา" เด็กสาวที่วัยห่างกับเขาร่วมยี่สิบปี แต่พิศวาสที่ซุกซ่อนซอกหลืบส่วนลึก ทำให้เขาเผลอใจ เผลอกาย ไปกับเรือนร่างอันงดงามเย้ายวนของเด็กในปกครองเข้าจนได้
ร่างนุ่มนิ่มบอบบางที่ตกอยู่ภายใต้เรือนร่างแกร่งกำยำที่ยังแข็งแรงบึกบึนอันเป็นที่หลงใหลของสาวสวยมากหน้าหลายตา ทำให้ "ทัตเทพ ทิวากร" ลุ่มหลงความไร้เดียงสากับเรื่องของความใคร่จนถอนตัวไม่ขึ้น
เมื่อมีครั้งแรก ย่อมมีครั้งที่สอง สาม สี่...และเรื่อยมา เสน่ห์กลิ่นกายาและความบริสุทธิ์ของสาวน้อย ยากจะทำให้เขาที่ไม่เคยขาดหญิงสาวในอ้อมแขนเกินจะตัดใจยกเธอให้กับชายอื่นใด เขาจึงครอบครองเรือนกายและหัวใจของเจ้าหล่อนไว้ ด้วยพิศวาสและรสกามาอันร้อนรุ่มที่พร้อมจะแผดเผาเธอให้มอดไหม้ได้ทุกชั่วลมหายใจ...
เนื้อนางสะบัดตัวเพื่อให้เขาปล่อย แต่ยิ่งดิ้นเขาก็ยิ่งรัด ยิ่งผลัก เขายิ่งกอดจนแทบหายใจไม่ออก ทั้งสองร่างเลยแนบชิดสนิทกันแทบแยกไม่ออกว่าใครเป็นใคร
|