| ตะกร้าสินค้าของคุณ |
|---|
| ไม่มีสินค้าในตะกร้า |
| สินค้าขายดี |
|---|
เธออยู่ร้อยปี ฉันอยู่เก้าสิบเก้าปี
550 บาท
สมรสอสุรา (2เล่มจบ) / อนาวิล (สนพ.
760
600 บาท
โอ้ใจเอย (ฉบับทำมือ) / เอื้องอลิน /
400 บาท
|
| เฟสบุ๊ค |
|---|
| มธุรสในแก้วไวน์ / เลอรตี / ใหม่ (พร้อมส่งทำมือ) |
|---|
|
| รายละเอียดสินค้า |
|---|
|
นิยายรักหวานซึ้ง ระหว่างพ่อเลี้ยงลักษณ์หนุ่มหล่อผู้มีหัวใจรักมั่นกับพยาบาลสาวไฮโซ..ที่หวาดระแวงแม้แต่ความรัก
พ่อแง่...คุณลักษณ์ พ่อเลี้ยงหนุ่มเจ้าของไร่องุ่นและกาแฟคนดังของจังหวัดเชียงใหม่
ส่วนเธอแม่งอน...เมย์ บุษย์น้ำเพชร พยาบาลสาวเจ้าเสน่ห์ เลอเลิศทั้งความสวยและความรวย เมื่อทั้งคู่ถูกผู้ใหญ่จับคลุมถุงชน อะไรจะเกิดขึ้น.....
"มธุรสในแก้วไวน์" ลักษณ์เปรียบดังแก้วไวน์เนื้อดี มีรูปทรงเหมาะกับไวน์รสเยี่ยมราคาแพงอย่างบุษย์น้ำเพชร...ความหวานหอมของเธอจะอบอวลอยู่ในแก้วหรู อยู่คู่กันไม่เจือจางไปง่ายๆ
เรื่องนี้ใครได้อ่านแล้วยิ้มไม่หุบ มุ้งมิ้ง ฟรุ้งฟริ้ง หมั่นไส้นิดๆ อิจฉาหน่อยๆ
++++++++++++++++++
“พี่เมย์ ดื่มมากไปแล้วนะคะ ดูสิจะหมดอีกขวดแล้ว ภาว่าเดี๋ยวก็เมาหรอก”
“โธ่...ภา พี่ไม่เมาง่ายๆ หรอกน่า ดื่มไปไม่กี่แก้วเอง วันนี้ไม่ต้องขับรถด้วย สบายมากจ้ะ” หญิงสาวพูดไปหัวเราะไป
“ตามใจพี่เมย์ เดี๋ยวพี่ลักษณ์ได้หาว่าเป็นเมรีขี้เมา แล้วจะหาว่าภาไม่เตือน”
พี่น้องสองหนุ่มหัวเราะ เมื่อได้ยินคำโต้ตอบของสองสาว
“ก็ดีน่ะสิ เขาจะได้ถอนหมั้นพี่ซะเดี๋ยวนี้เลย ใครเขาอยากจะหมั้นด้วยล่ะ” หญิงสาวพูดออกมาอย่างใจคิดโดยไม่รู้ตัว
ลักษณ์จากที่นั่งยิ้มๆ อยู่ ถึงกับชะงักเมื่อได้ยินความในใจของคู่หมั้นสาว ส่วนรุจน์เห็นท่าไม่ดีรีบชวนภารดีแยกไปดูโชว์ที่ห้องจัดแสดงในโรงแรม
“พี่ลักษณ์ ผมพาน้องภาไปดูโชว์ก่อนแล้วกัน อาจกลับดึกหน่อย ไม่ต้องห่วงนะครับ”
และก่อนไปรุจน์ยังหันมาพูดกระซิบกับเขา
“พี่เคลียร์กับคุณเมย์ให้เรียบร้อยล่ะ แต่เบาๆ หน่อยนะครับ เดี๋ยวจะยิ่งโมโห”
“ไอ้บ้า...มันน่าเตะนัก” เขาพึมพำคนเดียว แล้วหันไปดูคนปล่อยระเบิดกลางงาน ที่นั่งท้าวคางฟังเพลง ไม่สนใจว่าใครจะมองมา
ลักษณ์เองยังตาค้างเมื่อเห็นเนินอกอวบรำไรใต้เนื้อผ้าที่ดึงรั้ง เนื่องจากผู้เป็นเจ้าของนั่งเอนตัวไปข้างหน้ายกมือขึ้นท้าวคาง
“ให้ตายสิ! เมาจนไม่รู้สึกตัวแล้วแม่คุณ”
เขาสบถเสียงเบา แล้วลุกขึ้นยืน ประคองหญิงสาวให้ลุกขึ้นตาม แต่บุษย์น้ำเพชรขืนตัวไม่ยอม
“จะพาไปไหนคะ เมย์จะฟังเพลง เพลงเพราะออก...”
“คุณเมาแล้ว กลับกันดีกว่า” เขาพูดเสียงดุ
“ใครว่าเมา ยังไม่เมาซะหน่อย อย่าเพิ่งกลับเลยนะคะ”
เธอส่งสายตาหวานหยดย้อยออดอ้อนให้เขา
ลักษณ์ไม่ยอมตามใจ ในเมื่อไม่ยอมเดินเองดีๆ เขาจึงอุ้มร่างบางขึ้นแนบอก เดินลิ่วออกไปจากห้องอาหารตรงกลับบ้านพัก ไม่สนใจสายตานับสิบคู่ที่มองมาอย่างสนใจ
“ปล่อยนะ” ร่างบางดิ้นไม่ยอมอยู่นิ่ง
“ไม่” เขากัดฟันตอบ
“ปล่อยนะ บอกให้ปล่อย...จะเดินเอง”
“ไม่ แล้วก็เงียบไปเลย ผมขอเตือน”
“คุณจะบ้าหรือไง ไม่อายคนเขาหรือไงนะ”
“คุณน่ะสิที่ต้องอาย เมาจนแทบจะแก้ผ้าโชว์อยู่แล้ว”
“คนบ้า อย่ามาว่าฉันนะ”
“ว่าบ้าดีนัก เดี๋ยวจะบ้าให้ดูคนสวย”
ลักษณ์ก้มลงบอกชิดใบหน้าสวยที่ตอนนี้แดงก่ำ ไม่รู้ว่าเพราะฤทธิ์ไวน์หรือความโกรธ
|
| สอบถามหรือแสดงความคิดเห็น |
|---|
| ภาพสินค้า |
|---|
|
300 บาท
|