“แม่ดวงแข พี่ไม่คิดว่าเราจะจากกันในสภาพเช่นนี้ พี่ไม่รู้ว่าจะกลับไปตามหาเจ้าได้อีกที่ไหน เราจะได้พบเจอกันอีกหรือไม่ วันเวลาของเราช่างสั้นเหลือ...พี่ต้องคงจากไปไกลแล้วดวงแขเอ๋ย แต่พี่ขอจดแจ้งไว้ มิว่าจะไปอยู่ ณ หนแห่งใด พี่จะต้องกลับมาหาเจ้าตามสัญญา”

ฤา...เล่ห์แห่งบรรพกาล พลิกผันนำให้พลัดพราก 

แม้บุพกรรมอันเกื้อหนุน ก็มิอาจพาสองวิญญาณ์ให้กลับมาพบรักกันในภพชาติปัจจุบัน

นี่คือ ‘เล่ห์บรรพกาล’ นิยายย้อนภพ-ชาติ การค้นหารหัสแห่งคำพยากรณ์ ที่ท้าอำนาจความเชื่อของมนุษย์ บนเส้นบางๆ ระหว่างความงมงายกับความจริง ระหว่างความรักกับคำลวง และระหว่างความดี ความซื่อตรง กับอำนาจและผลประโยชน์