คำโปรย เพลิงมารยา ทะเลหัวใจ (The Flame of Revenge)

 

 

 

       “ไม่ต้องจดก็ได้ค่ะ อยู่กันเฉยๆ ก็ได้” ณัธยาเอ่ยขัดขึ้นมาทันที แต่ท้ายประโยคเสียงเบาจนเกือบจะไม่ได้ยิน โชคดีที่ชายหนุ่มจับตาเงี่ยหูฟังอยู่ตลอดเวลา เขาจึงได้ยินชัดเจนว่าเธอพูดอะไรออกมา

 

                “ผมไม่นิยมอยู่เฉยๆ ครับ พูดเองไม่ใช่เหรอว่าให้ผมรับเป็นเมียให้ออกหน้าออกตา ช่วงนี้ยุ่งๆ งานแต่งจัดไม่ได้ แต่จดทะเบียนได้ เผื่อมีลูกจะได้ไม่มีปัญหา” อานนท์เอ่ยเสียงเรียบชำเลืองมองหน้าหญิงสาวที่ซีดเป็นกระดาษ แอบซ่อนยิ้มไม่ให้เธอเห็นที่ทำให้เด็กพยศอย่างณัธยาอึ้งจนพูดไม่ออกได้

 

////////

 

“พี่เป็นของปราง พี่จะไม่จากปรางไปไหนใช่ไหมคะ?” เสียงกระซิบเบาหวิวลอยออกมาจากลีบปากคู่อิ่มนั้น

 

                “ฮึ?” ชายหนุ่มขยับตัวพยายามเงี่ยหูฟัง แต่เขาก็ได้ยินไม่ถนัดนักเพราะหญิงสาวซุกหน้าที่หน้าอกของเขาใบหน้าแนบสนิท จนตัวเขาเองขยับไปไหนไม่ได้

 

                “ปรางว่าอะไรนะครับ?” รณกฤตตัดสินใจถามอีกที เผื่อว่าณัธนาจะตอบให้เขาได้ยินอีกครั้งหนึ่ง

 

“พี่จะไม่จากปรางไปไหนใช่ไหมคะ ปรางรักพี่”

 

“ปราง” รณกฤตเผลอตัวตวัดร่างบางเข้ามากอดไว้แนบอกอย่างแนบแน่น ไม่อยากจะปล่อยณัธนาไปจากชีวิตของเขาเลย ไม่แม้แต่จะคิด

 

“พี่จะอยู่ข้างปรางเสมอ จะไม่ทิ้งปรางไปไหน”                 

 

////////

 

ปุณยทัตไม่พูดไม่จาประชิดเข้าหาถาโถมโจมตีอย่างเร่าร้อน ไม่เว้นจังหวะให้เธอหายใจ ริมฝีปากบางคลุกเคล้ากลีบปากอิ่ม ไล้ละเลียดดูดซับความหอมหวานอย่างรัญจวนใจ มือหนาจับประคองใบหน้าของเธอเอาไว้แน่น ไม่ยอมให้ดิ้นหลุดไปไหน ร่างสาวอ่อนระทวยหัวใจเต้นแรงด้วยความตกใจในสิ่งที่เกิดขึ้น เวลาผ่านไปเนิ่นนานในความรู้สึกของเธอกว่าที่เขาจะปล่อยให้พริมรตาเป็นอิสระ

 

                พริมรตามึนงงไปหมดทุกอย่าง จ้องหน้าปุณยทัตด้วยความสับสน ยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเองที่บวมเจ่อด้วยรสจุมพิตของเขาด้วยความตกใจในสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น ไม่เคยคาดฝันมาก่อนว่าเขาจะทำเยี่ยงนี้กับเธอ พริมรตานึกว่าเขาจะพูดอะไรออกมาหรือมีคำอธิบายในการกระทำ แต่ประโยคเดียวสั้นๆ ที่หลุดออกมาจากริมฝีปากบางของเขาคือ

 

                "ตื่นแต่เช้านะ พรุ่งนี้จะมารอที่หน้าห้อง จะพาไปฝังแกนมุก ราตรีสวัสดิ์"

 

 

 

---

ป้ายกำกับ : เพลิงมารยา ทะเลหัวใจ สายไหม

330 บาท

---