แค่ยืนอยู่ไกลๆ ออร่าความน่ารักของ ‘พี่ไลแลค’ รองเดือนคณะปีสองก็กระแทกใจฉันอย่างจังจนเกิดแรงสั่นระดับสิบริกเตอร์ ฉะนั้นเรื่องเข้าไปอยู่ใกล้ๆ เขานี่ไม่ต้องพูดถึง เพราะมันเป็นไปไม่ได้เด็ดขาด T^T ‘ฟรังก์’ คนนี้เลยได้แต่แอบมองพี่เขาอยู่ไกลๆ แค่นี้ฉันก็พอใจแล้วน่า
ทว่าดูเหมือนอาการเพ้อของฉันคงจะมากไปหน่อย ยัยเพื่อนสนิทของฉันคงอดทนต่อความเพ้อนี้ไม่ไหวเลยช่วยหาวิธีให้ฉันได้ ‘คุย’ กับพี่ไลแลค ‘แบบไม่เห็นหน้า’ หืม... เอาไงดีล่ะเนี่ย แต่ในเมื่อฉันไม่กล้าเดินไปคุยกับพี่เขาตรงๆ ก็มีแค่วิธีนี้เท่านั้นแหละที่จะทำให้ฉันได้คุยกับพี่ไลแลค ฉะนั้นรู้ว่าเสี่ยงแต่คงต้องลองสักหน่อยแล้วล่ะ! ><
|