ทันทีที่ ‘ดานิเอเล่' มหาเศรษฐีหนุ่มชาวอิตาเลียน

ได้รับรู้ว่า ‘ลัลล์ลตา' สาวไซด์ไลน์ชาวไทยมาสมัครเป็นพนักงานในบริษัทของตน

ชายหนุ่มจึงมีเพียงความคิดเดียว นั่นก็คือ ลงไปสัมภาษณ์หล่อนด้วยตัวเอง!

เขาอยากจะรู้ว่าทำไม แม่กระต่ายป่าที่ค้าขายเรือนกายเป็นอาชีพ

ถึงคิดกลับตัวกลับใจ ....อยากจะมาทำงานกินเงินเดือนประทังชีพ

หรือว่าแท้จริงแล้วหล่อนมีจุดมุ่งหมายเพื่อเข้ามา ‘หาลูกค้า' ในบริษัทของเขากันแน่!

แต่ถึงแม้ว่าในใจนั้นจะเต็มไปด้วยอคติกับหล่อน

ทว่า ความสวยงามและเรือนร่างที่เย้ายวนกวนกิเลศนั้น

มันก็ทำให้หนุ่มอิตาเลียนอย่างเขาร้อนเป็นไฟ จนต้องกลืนน้ำลายอึกใหญ่

โดยเฉพาะริมฝีปากสีชมพูบอบบางนั้น เขาไม่เคยลืมได้เลยแม้สักนาทีเดียว

หรือว่าบางที ก่อนที่หล่อนจะช้ำเพราะบทบาทสาวไซด์ไลน์มากไปกว่านี้

เขาควรจะเอาตัวของหล่อนมาใส่ตะกร้าล้างน้ำ

แล้วนำมาเป็น ‘แม่นกน้อย' ในกรงทองเขา

เพื่อกักขังเป็นทาสบำเรอสวาทเสียให้หนำใจแต่เพียงผู้เดียว!

*************

"เธอจะคิดคืนละเท่าไหร่"

ดานิเอเล่เอ่ยด้วยน้ำเสียงเยาะหยันให้กับ ...สาวไซด์ไลน์ขายบริการ!

"นี่ คุณอย่ามาพูดบ้าๆ นะ เราไม่เคยรู้จักกันสักหน่อย จู่ๆ ก็มาบอกให้ฉันคิดค่าตัวของตัวเอง ทั้งๆ ที่ฉันไม่ได้ขายตัว ถามจริงๆ เถอะ คุณไปเอาเรื่องบ้าๆ นี่มาจากไหน

คงไม่ใช่ปั้นน้ำขึ้นมาเองเพราะอยากจะจีบฉันหรอกนะ"

"จีบเหรอ ผู้หญิงอย่างเธอน่ะ... กินอย่างเดียวก็พอมั้ง"

หญิงสาวหันหลัง ก้าวขาออกเตรียมจะวิ่งหนี แต่ดูเหมือนจะช้าไป ท่อนแขนของดานิเอเล่รวบเอวบางเอาไว้ทัน กระชากเบาๆ เธอก็ปลิวเข้าสู่อ้อมกอดของเขาอย่างง่ายดาย

"กรี๊ดดดด!! คุณจะทำอะไร ปล่อยนะ ปล่อยนะ ปล่อยฉัน!"

"ต่อไปนี้ไม่ต้องไปรับแขกที่ไหนแล้ว" ชายหนุ่มก้มลงมาใกล้ลำคอขาวผ่อง "เธอจะต้องเป็นของฉัน"

"หยุดพูดนะ! ฉันไม่ใช่ของของคุณ ไม่ใช่... "

เสียงหวานใสกลืนหายไปในลำคอ พร้อมๆ กับที่ริมฝีปากหนาฉกวูบลงมาบดเบียดริมฝีปากบาง ดูดกลืนเสียงที่จะเอ่ยโต้แย้งให้กลายเป็นเสียงอึกอักในลำคอ

"จำไว้นะลัลล์ลตา เธอเป็นของฉัน ถ้าหากฉันเห็นเธอไปรับแขกคนอื่นละก็...

เธอตายแน่!"