“อรัญญิกา”
เสียงเรียกชื่อแบบที่ลีโอนาร์โดไม่ค่อยได้ใช้บ่อยนักทำให้สาวน้อยลืมตาขึ้นมาในที่สุด เพราะน้ำเสียงนั้นราวกับจะเรียกร้องให้เธอเปิดประสาทสัมผัสทั้งหมดขึ้นมารับรู้สิ่งที่เขากำลังจะบอก
“โลกของพี่มันพังลงตั้งแต่ได้ยินเรื่องที่คุณพ่อบอก แต่เพราะพี่มีน้องก๋า น้องก๋าเก็บชิ้นส่วนพวกนั้นมาประกอบกันอีกครั้ง มอบชีวิตใหม่ให้พี่ ชีวิตพี่เป็นของน้องก๋าคนเดียว”
“พี่ลีโอ...” อรัญญิกาครางเรียกคนที่ลูบไล้แก้มนวลของตนเองเสียงแผ่ว ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนที่คุ้นเคยฉายแววรักใคร่ภักดีอย่างแสนเปิดเผย
“ฉิงโน้ยต่างหาก พี่เป็นฉิงโน้ยของเด็กหญิงอรัญญิกา เป็นของเด็กคนนั้นเพียงคนเดียว ถ้าไม่มีเด็กผู้หญิงคนนั้น วันนี้พี่คงเป็นบ้าไปแล้ว แต่เพราะพี่มีเขาไว้ให้ยึดเหนี่ยวพี่ถึงยังยืนอยู่ได้...พี่รักน้องก๋านะคะ”
|