"ไม่มีใครรู้ว่า...โคออดิเนเตอร์สาวที่ดูสุภาพเรียบร้อยอย่างมุจลินท์จริงๆแล้วเป็นเกรียนสาวที่ติดเล่นเกมโต้รุ่งมิหนำซ้ำยังไม่ชอบหาข้าวกินเอง ชอบฝากท้องกับเพื่อนข้างห้องที่คอนโดอย่างอาชว์อยู่เสมอ ไม่มีใครรู้ว่า...นักพัฒนาเกมอย่างอาชว์ที่มักเถียงกับมุจลินท์ในที่ทำงาน จริงๆแล้วกลับเป็นคนที่เห็นตัวตนของเธอทุกอย่าง เป็นอู่ข้าวอู่น้ำข้างห้อง และ...เป็นเพื่อนสนิทที่สุดกับมุจลินท์มาตั้งแต่ปลายฤดูร้อนตอนป.สาม ครั้งหนึ่ง ทั้งสองเคยรู้ใจกันทุกอย่าง อยู่ด้วยกันในยามทุกข์ยามสุข ในวันที่สร้างความฝันเพื่อกันและกัน และในวันที่ความฝันนั้นสูญสลาย ก่อนต้องแยกย้ายกันตอนม.ปลายเพราะอาชว์ตามแม่ไปอยู่ที่นิวซีแลนด์พร้อมกับความรู้สึกบางอย่างที่ยังติดค้างอยู่ในหัวใจทั้งคู่ ฤดูร้อนแปดปีให้หลังเธอกลับมาพบเขาในบริษัทเกมออนไลน์โดยบังเอิญ ในช่วงเวลาที่อาชว์มีคนรักอย่างนิชาอยู่แล้ว และมุจลินท์เองก็กำลังเริ่มมิตรภาพอันดีกับเจ้านายหนุ่มสุดขรึมอย่างก้องกิตติ์ เรื่องราวความรักอินุงตุงนังของเหล่ามนุษย์เงินเดือนจึงเริ่มต้นขึ้นพร้อมกับความสัมพันธ์ในอดีตที่มุจลินท์และอาชว์ต้องซ่อนเร้นไม่ให้ใครรู้ โดยทั้งสองก็ไม่อาจรู้เลยว่าจริงๆแล้วความรักที่เคยมีให้กันนั้น...กลับไม่เคยลอยหายไปจากหัวใจสักครั้ง
Key Message : สายลมนั้นพัดพาฉันกลับมาพบเธอ"
|