นับตั้งแต่ความรักครั้งแรกปิดฉากลง พชรดล ลือชาเดชกุล นายหัวหนุ่มรูปงามก็ไม่เคยมีคำนิยามหรือความศรัทธาให้กับคำว่า ‘รัก’ อีกต่อไปประตูหัวใจของเขาปิดตายจนไม่คิดจะเปิดมันให้กับผู้หญิงคนไหน จนกระทั่ง...

ปรียานัท วงษ์สุภัค แม่สาวยิ้มสวย ที่มักจะพกพารอยยิ้มมามากกว่าคำพูดเข้ามาในชีวิตของเขาพร้อมด้วยหัวใจรักบริสุทธิ์ ความแน่วแน่และมั่นคงในความรักที่เธอมีให้เขาตั้งแต่แรกพบสบตา ดึงดูดรัดรึงให้หัวใจด้านชากลับมาเต้นไม่เป็นจังหวะอีกครั้ง 

“พี่เพิร์ท ! นี่จะทำอะไรคะ” 

“อยู่เฉยๆ น่า อย่าดิ้น” พชรดลร้องบอกเสียงเข้ม มือหนาจัดการปลดชุดสวยออกจากเรือนกายขาวผ่องจนเจ้าของร่างถึงกับหวีดร้องด้วยความตกใจ  

“ก็อยู่ๆ พี่มาจับลูกนัทถอดเสื้อผ้านี่คะใครบ้างจะไม่ดิ้น แล้วเป็นอะไรไปทำไมต้องทำกันแบบนี้ด้วย” ปรียานัทร้องถามเสียงดัง นัยน์ตาคู่สวยจ้องมองเขาอย่างหวาดหวั่น เขาคนเดิมกำลังจะกลับมาแล้วใช่ไหม พี่เพิร์ทผู้แสนเย็นชาและ ขยันสร้างแต่ความเสียใจให้กับเธอคนนั้น

“พี่ก็จะทำอะไรอย่างเคยๆ ไงล่ะ หึหึ” น้ำเสียงเข้มดังมาพร้อมกับแววตาดุกร้าว ก่อนที่ร่างขาวผ่องจะถูกช้อนอุ้มพาเดินเข้าห้องน้ำ ปรียานัทได้แต่เบิกตากว้าง กรีดร้องอย่างคนเสียขวัญ เมื่อคิดถึงสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นกับเธอ

 

369 บาท

---

สินค้าหมดชั่วคราว