| ตะกร้าสินค้าของคุณ |
|---|
| ไม่มีสินค้าในตะกร้า |
| สินค้าขายดี |
|---|
ฟ้าส่งข้ามาเป็นอาจารย์ เล่ม 3 (3 เล
400
320 บาท
เจ้าบ่าวพญามาร / ชนิตร์นันท์ / ใหม่
279 บาท
ดวงใจกฤตภาส / เมญาณี (สนพ.สถาพร) /
300
225 บาท
|
| เฟสบุ๊ค |
|---|
| ดอกไม้ในสายหมอก / กลิ่นแก้ว / ใหม่ ส่งฟรี |
|---|
|
| รายละเอียดสินค้า |
|---|
|
“ลีมีปีก ลีบินได้ด้วย นี่ไงพ่อจ๋า ลีมีปีกสองข้าง บินสู้งสูง” มือน้อยๆ ที่กุมมือพ่อทั้งสอง กางออกกว้างเหมือนปีกของผีเสื้อ
พ่อหัวเราะเอ็นดู
“มีปีกแบบนี้ งั้นลีของพ่อก็เป็นนางฟ้าน่ะซี”
แม่ตัวน้อยหัวเราะคิกคักชอบอกชอบใจ
“นางฟ้ามีไม้วิเศษ ไว้เสกของได้ด้วยใช่ไหมจ๊ะ”
“ลีจะเสกอะไรหรือลูก”
“เสกให้เรามีบ้านหลังใหญ่ๆ มีเงินเยอะๆ พ่อจะได้ไม่ต้องไปทำงานที่ไหนอีก อยู่กับลีทุกวั้น ทุกวันเลย”
ไม่เหลืออีกแล้วรอยยิ้มและเสียงหัวเราะอันสดใส ไม่มีอีกแล้วความหวังที่จะได้อยู่ร่วมกันอย่างผาสุก โลกของนางฟ้าไม่เคยมีอยู่จริง
ชีวิตช่างพลิกผันแปรเปลี่ยน ในวัยเด็ก หล่อนเฝ้าชะเง้อนับวันรอพ่อกลับบ้าน หากต่อไปพ่อจะชะแง้แลหา เฝ้าคอยให้ลูกสาวคนนี้กลับมาเยี่ยมบ้างไหมนะ...หญิงสาวเดินมาถึงศาลาเล็กๆ ริมทางสำหรับนั่งพักรอรถโดยสาร เข้าไปนั่งลงอย่างเศร้าหมอง ทุกชีวิตย่อมมีหนทางให้เดิน แต่บางเส้นทางก็ช่างวังเวงจับใจ
นั่งรออยู่พักใหญ่บาลีก็เริ่มขยับลุกไปดูเมื่อแว่วเสียงรถ หากต้องพบกับความผิดหวังเสียสองสามรอบ เนื่องจากเป็นรถส่วนบุคคล หาใช่รถรับส่งผู้โดยสารแต่อย่างใด หล่อนชะแง้มองสลับกับยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดูเป็นครั้งคราว กระทั่งมีรถคันคุ้นตาเคลื่อนมาแต่ไกลในเลนฝั่งตรงข้าม หัวใจของบาลีกระหน่ำเต้น จ้องไม่กะพริบอยู่ที่รถยนต์คันนั้น คนขับก็คงเห็นหล่อน เพราะค่อยชะลอ กระจกรถเลื่อนลง...อัตนัยสวมแว่นตาดำนั่งคู่มากับหญิงสาวสวย เขาเหมือนจะหันมาทางหล่อน
...บาลีประณมมือขึ้นไหว้
ลาจาก...อาจลาลับ ไร้วันจะหวนกลับคืน
ชายหนุ่มเคลื่อนรถผ่านไปอย่างเฉยเมย...สิ้นเยื่อ ขาดใย...สิ้นสุดกันแล้วอย่างแท้จริง
รถสองแถวเคลื่อนเข้ามาจอด บาลีก้าวขึ้นไปนั่งตัดทุกสิ่งทิ้งไว้เบื้องหลัง เมื่อรถแล่นผ่านหน้าบ้านแววตาของหล่อนเฝ้ามอง พ่อยังนั่งอยู่ ทอดสายตามองเหม่อไปไกล ช่างเป็นภาพที่อ้างว้างเดียวดาย หยาดน้ำตาของบาลีร่วง พร้อมกับหัวใจปฏิญาณมั่น
ลีต้องเอาดีให้ได้...ลูกของพ่อต้องได้ดี...หากไม่ได้ดี จะไม่มีวันกลับมา!...
******************
ดวงหน้าของเขาฟุบซบลงซอกคอขาวนวล แรงหายใจยังหอบหนัก และร่างกายท่อนล่างยังขยับเคลื่อนไหว เหมือนไม่อยากอำลาจากความรู้สึกนั้น นานครู่หนึ่งจึงเริ่มสงบ พลิกกายลงด้านข้างแต่ยังดึงหล่อนไปรัดแน่น ประพรมรอยจูบบางเบาไปตามแนวบ่า พวงแก้ม พึมพำแผ่วพร่าเหมือนไม่ใช่เขา
“ทำไมต้องไป...หือ?...ทำไมต้องไป...ทำไม...”
เขาหลับไปแล้ว แต่หล่อนยังนอนลืมตาโพลงในอ้อมแขนอ้อมขาที่แน่นหนาแข็งแรง วับโหวงในใจยิ่งกว่าตอนไม่มีเขาอยู่ร่วมเตียง เพราะมันยิ่งตอกย้ำ ว่าบทรักเร่าร้อนรัญจวนที่เพิ่งผ่านพ้นไปนั้น เป็นบทรักบทสุดท้าย อ้อมกอดสุดท้าย กับค่ำคืนสุดท้าย...
อย่างห้ามไม่อยู่ หญิงสาวสะอึกอื้นออกมาเบาๆ น้ำตาไหลพราก เบียดร่างเข้าซุกโอบกอดเรือนกายกำยำอย่างที่ไม่ค่อยได้ทำบ่อยนัก
หล่อนอาลัย...บาลียอมรับอย่างไม่อาย
จะรักหรือไม่รัก จะได้มาอยู่ที่นี่ด้วยเหตุผลกลใด สถานะไหน แต่เขาก็เป็นสามี นอนร่วมเตียง ร่วมรสสวาทกันมาตั้งเกือบสองปี เป็นสามีคนเดียวของหล่อน...แม้ไม่อยากยอมรับ แต่มันเป็นความจริงว่าหล่อนอาวรณ์...
...หล่อนเหมือนดอกไม้ที่ถูกเร่งให้เบ่งบาน อาจไม่หอมชื่น แต่มีความงามอยู่ในตัว...
|
| สอบถามหรือแสดงความคิดเห็น |
|---|
| ภาพสินค้า |
|---|
|
600
600 บาท สินค้าหมดชั่วคราว |