“เดี่ยวขอเวลาอยู่กับตัวเอง… เพื่อคิด” เจ้าของเสียงทุ้มทวนสิ่งที่แฟนสาวร้องขอ และคนที่พูดแบบนั้นก็พยักหน้า “ค่ะ เดี่ยวขอเวลาสักพัก” “หนึ่งเดือน พี่ให้เวลาเดี่ยวหนึ่งเดือน และระหว่างหนึ่งเดือนนี้เราจะไม่เจอกัน ไม่โทร.หากัน ตกลงตามนี้นะครับ ดูแลตัวเองดี ๆ ล่ะ พี่เป็นห่วง” พูดแล้วก็เปิดประตูลงจากรถก่อนปิดประตูกลับให้เหมือนเดิม ขณะคนเป็นเจ้าของรถตกอยู่ในอาการแข็งค้าง หลังสักพักที่เธอคิดว่าไม่เกินหนึ่งอาทิตย์กลายเป็นสักพักที่ ‘หนึ่งเดือน’ สำหรับพี่หนึ่ง “ขับเข้าไปจอดข้างในสิครับ ส่งเดี่ยวเสร็จพี่ก็จะกลับเลย” หนึ่งเดียวทำตามทั้งที่ยังรู้สึกเบลอ หากในตอนเลี้ยวซ้ายเข้าคอนโดฯ รถที่จอดส่งอยู่ด้านหลังก็เคลื่อนตัวไปด้านหน้าแล้ว…เลี้ยวขวา กลายเป็นทางแยกที่ทำให้กระบอกตาร้อนผ่าว ก่อนจะตามมาด้วยเสียงสะอื้น ถ้าการกลับคำไปมาจะไม่ทำให้ดูแย่ดูไม่เป็นผู้ใหญ่ยิ่งกว่าเดิม หนึ่งเดียวคงกลับรถแล้วขับตามออกไป อ้อนวอนขอร้องว่าเธอไม่ต้องการเวลาใด ๆ อีกแล้ว ทว่า… เธอทำไม่ได้ เธอต้องการเวลา เธอต้องการความมั่นใจ เพื่อจะจัดการกับความคู่ควรเหมาะสมที่กัดกร่อนจนกลายเป็นพิษร้ายอยู่ในจิตใจของเธอ
|