ซู่อ๋องได้รับราชโองการให้คุ้มกันเสบียงไปยังเมืองชายแดน ทั้งสองจำต้องแยกจากกันชั่วคราว ไทเฮาที่อยากอุ้มหลานจนทนรอไม่ไหวจึง ‘ขับไล่’ อาหนานไปเมืองชายแดน ทั้งสองจะได้มีเวลา ‘ผลิตลูก’ เมื่อเดินทางใกล้ถึงเมืองชายแดน ขบวนเดินทางของอาหนานกลับถูกชาวเป่ยเยวี่ยจู่โจม โชคดีที่ซู่อ๋องมาช่วยเหลืออาหนานและคนอื่นๆ ไว้ได้ทัน เพิ่งจะเข้าพักในเมือง อาหนานก็ถูกสาวงามผู้หนึ่งมาคาดคั้นว่าทำไมถึงแต่งงานกับซู่อ๋อง อาหนานตอบเสียงเรียบว่า “ย่อมเป็นเพราะฮ่องเต้พระราชทานสมรส” สตรีผู้นั้นจึงไปบอกหาซู่อ๋องว่าอาหนานไม่ได้ชอบเขา แต่ถูกบังคับให้แต่งงาน ฉู่ป้าหนิงไม่เคยคิดมาก่อนว่าภรรยาจะไม่ชอบเขา ชีวิตนี้เขาไม่เคยใส่ใจใครมาก่อน แต่กลับใส่ใจอาหนาน เขาไม่รู้ว่าความรู้สึกที่มีต่ออาหนานคืออะไร รู้เพียงว่าตัวเองให้ความสำคัญกับนางมาก ในสายตาเขา อาหนานแตกต่างจากคนอื่นๆ เขาไม่มีความอดทนพอที่จะพิสูจน์ความรู้สึกที่อาหนานมีต่อเขา เขาเชื่อหลักการอยู่ร่วมกันระหว่างสามีภรรยาว่า สามีภรรยาทะเลาะกันที่หัวเตียง ปรองดองกันที่ท้ายเตียง ดังนั้นจึงกดอาหนานลงบนเตียง
|