เธออาจไม่เชื่อว่าคนเราสามารถลิขิตชีวิตของตัวเองได้ แต่ฉันเชื่อ…” บันทึกรักของนักออกแบบสาวจอมซื่อบื้อกับคุณหมอหนุ่มจอมเย็นชา ทั้งโรแมนติก อบอุ่น หวานละมุน บ๊องแบ๊ว ชวนให้ยิ้มได้ยิ้มดี ฮาไม่มีหยุด! แล้วคุณจะรู้ว่าเพราะอะไรนิยายเรื่องนี้ถึงต้องเติมคำว่า “หวานปานน้ำผึ้ง” เข้าไปด้วย ความรักแบบ “หวานใจวัยเด็ก” เป็นแบบไหนกันนะ แต่ความรักของเฉินเสี่ยวซีกับเจียงเฉินเป็นแบบนี้...เขา มีหน้าที่วางมาดเท่ เอะอะก็นิ่ง และคอย “แกล้ง” เธอเป็นประจำ ส่วนเธอ มีหน้าที่ทำเปิ่น โก๊ะ เอะอะก็เถียง และคอย “ถูกเขาแกล้ง” เท่านั้น “ขอบคุณที่เธอกลับมา เพื่อที่เราจะได้กลับไปเป็น ‘เรา’ อีกครั้ง”
|