‘ฝน’ คือหญิงสาวที่คิดว่าตัวเองเป็นคนโชคร้ายที่สุดในโลก

ขนาดได้รางวัลไปเที่ยวไกลถึงญี่ปุ่นก็ยังถูกพวกภูตพรายตามรังควาน

พอจวนตัวเข้าก็ดันพลาดไปปล่อยตัวอันตรายที่สุดออกมาเสียแทน!

นั่นคือ ‘ทามาโมะ โนะ มาเอะ’ ปีศาจจิ้งจอกเก้าหาง

ผู้นั่งเบื่ออยู่ในหินเก่าแก่มานานร่วมพันปีจนกลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวไปแล้ว… 

แต่แทนที่เจ้าตัวจะกลับโลกปีศาจไปให้พ้นๆ

กลับกลายเป็นว่าเอาแต่มาติดหนึบอยู่กับเธอแบบไม่ยอมห่าง

น่ารำคาญ น่ารำคาญ น่ารำคาญ

.

.

.

“ทำไมไม่กลับโลกปีศาจไปซะ” สาวผมสั้นถามเสียงห้วนระหว่างที่กำลังแพ็กพวงกุญแจใส่ซองแก้วขนาดเล็ก ปากคาบมันฝรั่งแผ่นทอดกรอบเอาไว้ด้วย “มาตามฉันอยู่ได้”

.

“อยู่กับเจ้าสนุกกว่า น้องฝนของข้า” 

จิ้งจอกเก้าหางตอบด้วยรอยยิ้มไม่ยี่หระต่อคำพูดเหมือนไล่ของอีกฝ่าย มองออกไปนอกหน้าต่างเห็นเมฆฝนกำลังลอยมาก็หัวเราะ นัยน์ตาสีแดงสดทอประกายแวววาว “อารมณ์เสียอีกแล้วรึ”

.

“เปล่า คงเป็นฝนตกตามฤดูกาล ทำไม เบื่อฝนตกมากเลยสินะ นายเป็นหมานี่ ไม่ชอบน้ำอยู่แล้วใช่ไหมล่ะ” หญิงสาวพูดโดยไม่เงยหน้ามอง เคยชินแล้วกับคำพูดขวานผ่าซากไม่สนใจใคร เธอเป็นสาวเรียกฝน อยู่ที่ไหนฝนก็ตก และเมื่อฝนตกก็จะทำให้นึกถึงอดีตอันเลวร้ายขึ้นมาอีกครั้ง 

.

ฝนจึงเกลียดฝนตกเหลือเกิน เกลียดความเฉอะแฉะ เกลียดอากาศชื้นเหนียวเหนอะหนะ เกลียดที่ไม่สามารถรับรู้ถึงความสดชื่นเมื่อท้องฟ้าปลอดโปร่งได้เหมือนคนอื่น

.

“ไม่เลย ข้าชอบมาก” ทามาโมะปฏิเสธ “ข้าอยู่ในหินมานานแม้รู้เรื่องภายนอกบ้างแต่ไม่อาจรู้สึกถึงสัมผัสใด เมื่อได้ออกมา ข้าสัมผัสได้ถึงหยาดฝนที่หล่นกระทบกาย ละอองน้ำในอากาศเย็นสบาย เสียงกระเซ็นยามเหยียบย่างบนพื้น ทุกสิ่งดียิ่ง”

.

“ลองมาเป็นคนที่ต้องตากฝนเกือบทุกวันสมัยเรียน ไปเที่ยวที่ไหนก็ฝนตก มีแฟนกี่คนก็โดนทิ้งเพราะเดทกันทีไรฝนก็ตกดูไหมล่ะ”

.

“เดท? หมายถึงการที่มนุษย์หญิงชายพูดคุยกันถูกใจแล้วขึ้นฟูกร่วมกันนั่นน่ะรึ เจ้าเองก็ทำเช่นนั้นหรือ”

.

“หา? ไปเอามาจากไหน ก็แค่คบหาดูใจต่างหาก” 

.

จิ้งจอกเก้าหางหัวเราะอย่างมีเลศนัย “แล้วเจ้าอยากลองขึ้นฟูกร่วมกันหรือไม่ น้องฝนของข้า”

.

“ไปตายซะ”

 

---

ป้ายกำกับ : ฤดูฝนของจิ้งจอกเก้าหาง Kinkmj

670 บาท

---

สินค้าหมดชั่วคราว