โปรย หลงเงาลวง

 

เขา ‘ภูวินท์’ ไม่ต่างจากเปลวเพลิงที่รุ่มร้อนดั่งเพลิงอเวจี พร้อมผลาญเผาเธอให้มอดไหม้เป็นจุณทุกเมื่อ 

แต่เธอ ‘ช่อแก้ว’ กลับเก็บเปลวเพลิงนั้นไว้ในหัวใจ หวังได้รับเพียงไออุ่นในยามที่ใจเหน็บหนาว 

หนึ่งคนต้องการผลาญเผา อีกคนต้องการเพียงที่พักพิง 

สุดท้ายหัวใจของเธอจะมอดไหม้ หรือเปลวเพลิงนั้นจะมอดดับ เขาเท่านั้นคือผู้กำหนด 

“พ่อออ...ช่วยช่อด้วย” 

“อะไรนะเด็กน้อย นี่เธอคิดว่าพ่อเธอจะมาช่วยเธอได้อย่างนั้นหรือ หึ ๆ ตื่นจากความฝันได้แล้วครับคุณหนู” ชายหนุ่มมองร่างเล็กที่พยายามดิ้นรนให้หลุดรอดจากพันธนาการของเขาด้วยความสะใจ 

แววตาที่เคยเย่อหยิ่งถือดีตอนนี้ทั้งตื่นตระหนกและร้าวรานราวกับแววตาลูกกวางน้อยที่กำลังติดอยู่ในกรงเล็บของเสือร้าย เขากำลังมีความสุขกับการได้ข่มเหงรังแกคนไร้ทางสู้ แม้จะผิดวิสัยตัวเองแค่ไหน แต่ผู้หญิงคนนี้สมควรแล้วไม่ใช่หรือที่จะได้รับมัน

---

ป้ายกำกับ : หลงเงาลวงกิ่งเกสร วีรินทร์นิยายสนุกนิยายมาใหม่นิยายขายดีนิยายโรแมนติกนิยายแนะนำนิยายทำมือ

450 บาท

---

สินค้าหมดชั่วคราว