เพราะความสวยทำให้ แสนอักษร ธีโอดอร์ ตกเป็นเป้าหมายที่ทางการของประเทศซัคคาเวียต้องการตัว เธอถูกดึงเข้าไปพัวพัน เป็นผู้ต้องสงสัยในเรื่องที่เธอไม่ได้ก่อ กระทั่งถูกจับยัดเยียดให้กลายเป็นเชลยของ แรนดอล์ฟ ดไวต์เฮอร์เนส ว่าที่ผู้ปกครองเมืองอเล็กซานเด
แรนดอล์ฟมีทุกสิ่งที่เธอชิงชัง การตกเป็นเชลยของเขา เธอมีแต่ขาดทุนป่นปี้ ต้องจ่ายส่วยด้วยจูบหวานๆ ถูกรุกรานไม่เว้นวัน เขามันหน้านิ่งจอมหื่น พูดน้อยเน้นนัวเนีย จะตกเป็นเมียเขาวันไหน แสนอักษรก็ได้แต่หวาดผวา!
"คนบ้า! อย่ามาแตะต้องฉันนะ!" มือของเขาเชื่อฟังเธอเหลือเกิน สั่งห้ามแตะต้องเขาก็คว้าหมับจนหญิงสาวเบิกตากว้าง "ทะลึ่ง" เธอแก้มแดงจัด ตัวสั่นเพราะสัมผัสนั้น แรนดอล์ฟหรี่ตาสังเกตปฏิกิริยาของเธอ ทำเหมือนไม่เคยมือชาย อันที่จริงอาจผ่านมาจนนับไม่ถ้วน
"ก็อยากให้จับไม่ใช่หรือไง" "ฉันบอกเหรอ!" "ดิ้นรนยั่วยวน" "บ้าบอ! หลงตัวเองและหน้าไม่อายมาก ฉันดิ้นรนหนีต่างหาก" "มานี่" เขาคว้าตัวเธอมากอดรัดแนบติดตัวเขาเอาไว้ แรนดอล์ฟไม่อยากทำแบบนี้นักหรอก แต่เธอก็ดื้นรั้น พยศร้ายเหลือเกิน และเขาก็ไม่มีรสนิยมชอบทำร้ายร่างกายผู้หญิงเสียด้วย "ปล่อยนะ! ฉันโป๊อยู่ คุณเห็นไหม"
|