ตะกร้าสินค้าของคุณ |
---|
ไม่มีสินค้าในตะกร้า |
สินค้าขายดี |
---|
ยอดดวงใจแห่งสายน้ำ(น้ำปิง) / มักเน่
298
270 บาท
92 วันฉันจะทำให้คุณรัก / พรรษ (สนพ. 300 240 บาท กลรักหนี้สวาท / มณีมายา / ใหม่ ทำม 349 บาท |
เฟสบุ๊ค |
---|
ชุดกลลวงบ่วงวิวาห์ / ขยาทิมาต / ใหม่ ทำมือ ส่งฟรี |
---|
|
รายละเอียดสินค้า |
---|
โปรย บ่วงสวาททาสวิวาห์
อกนิษฐ์...เขาตกลงไปในบ่วงสวาทที่คุณยายใหญ่ขุดดักไว้โดยไม่รู้ว่าตัวเองเต็มใจ
สุภัสสรา...เธอเองก็กลายเป็นทาสรักทาสปรารถนาโดยไม่ได้ตั้งตัว
จากงานวิวาห์ที่ควรจะเกิดโดยไม่เต็มใจ จึงกลายเป็นวิวาห์รักที่จะพันธนาการทั้งเขาและเธอเอาไว้ตลอดกาล
โปรย กลรักวิวาห์
งานแต่งงานควรจะเริ่มต้นจากความรักและความสุข มันควรจะเป็นงานแห่งความยิ้มแย้ม งานที่แสดงและป่าวประกาศให้คนทั้งโลกได้รู้ว่าคู่บ่าวสาวนั้นเป็นของกันและกัน และช่างน่าอิจฉาไม่ต่างจากเจ้าหญิงและเจ้าชายที่จะอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขตลอดชั่วนิรันดร์ในปราสาทที่งดงามที่ไหนสักแห่งบนโลกใบนี้
แต่...ทุกอย่างกลับไม่เป็นเช่นนั้นสำหรับคู่บ่าวสาวที่เพิ่งผ่านการส่งตัวเข้าหอมามาดๆ อย่างณัฐภาสและมัณฑิตา
สำหรับมัณฑิตา เธอมีความสุขอย่างที่สุด ที่ได้แต่งงานกับผู้ชายที่ตัวเองหลงรักมาตั้งแต่เยาว์วัย แตกต่างกับเจ้าบ่าวสุดที่รักของเธอที่เอาแต่หน้ามุ่ยราวกับแบกโลกเอาไว้ทั้งใบ คนใจแข็งไม่แม้แต่จะมองหน้าเธอตรงๆ ด้วยซ้ำในคืนนี้
สำหรับณัฐภาส เขาไม่รู้ว่าตัวเองทำกรรมอะไรเอาไว้ถึงต้องมาแต่งงานแบบคลุมถุงชนกับเจ้าสาวที่ตัวเองไม่ได้เลือกทั้งๆ ที่มันไม่ใช่ยุคหิน ยิ่งเขาเห็นหน้ายายเจ้าสาวตัวแสบที่คอยแต่จะยิ้มเยาะ เขาก็ยิ่งอยากจะแยกเขี้ยวใส่คนทั้งงาน
โปรย วิวาห์สวาท
กรดล...เขาก็แค่รักเธอ
กรรณิการ์...เธอก็แค่รู้สึกว่าตัวเองไม่ได้คู่ควร
“มันดึกมากแล้ว ฉันขอตัวกลับก่อนได้ไหมคะ” พอเห็นเขาเดินไปเปิดตู้เย็นและเริ่มชงเหล้า ก็เริ่มคิดว่ามันดูไม่ปลอดภัยเลยที่ต้องมาอยู่ด้วยกันสองต่อสองภายในห้องในโรงแรมแบบนี้
“ยังกลับไม่ได้” จงใจใช้เสียงที่ดังขึ้น และก็ได้ผลเมื่อคนที่ทำท่าจะเดินไปทางประตูชะงัก “นั่งลง!”
แม้อยากจะขัดขืน แต่ก็อยากให้เรื่องที่ค้างคาใจมันจบๆ กันไปสักที
“ถ้าอยากกลับก็แค่ดื่มเหล้าแก้วนี้ให้หมด”
แก้วใบหนึ่งถูกวางลง ก่อนจะมีเสียงคลิ้งเบาๆ เธอมองคนที่หยิบแก้วใบที่ชนลงมาเมื่อสักครู่ก่อนจะกระดกมันทีเดียวหมดแก้ว
“ไม่กล้า...”
แล้วคนที่ถูกท้าทายก็ยกแก้วขึ้นกระดกทีเดียวจนหมด แม้มันจะขมปี๋แต่เธอก็พยายามทำหน้าเหมือนไม่ได้รู้สึกอะไร อยากให้ทำอะไรก็จะทำให้มันจบๆ และไอ้บุญคุณความแค้นบ้าๆ อะไรพวกนี้จบกันลงสักที
“จบนะคะ”
“ยัง!” คว้ามือบางของคนที่ทำท่าจะลุก ก่อนจะเทวิสกี้เพียวๆ และดันแก้วไปตรงหน้าคนถือดี
กระดกแก้วอีกครั้ง พยายามข่มใจและคิดว่ามันเป็นเพียงแค่น้ำเปล่า
แล้วคนได้ใจอีกคนก็รินแก้วที่สาม
|
สอบถามหรือแสดงความคิดเห็น |
---|