ร่างบางขยับหลบแต่ถูกสายตาดุดันเอาเรื่องตรึงไว้ ก่อนจะถูกเขาผลักลงกลางที่นอนกว้าง พร้อมทั้งยกชันเรียวขาขึ้นเพื่อเตรียมไว้เป็นที่รองรับระบายอารมณ์ น้ำตาไหลด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ จิกเล็บลงกับผ้าปูที่นอนระบายความเก็บกดที่ต้องร้องไห้ไม่มีเสียง เจ็บแค่ไหนก็ได้แต่ทน

“ถอดเสื้อให้ฉัน เร็วสิ!” เสียงเข้มแต่แหบพร่าออกคำสั่ง พร้อมทั้งดึงมือบางขึ้นมาวางทาบที่หน้าอก เฝ้าดูเธอปลดกระดุมด้วยอาการสั่น ไม่รับรู้ว่าเธอปวดหัว ปวดใจและเสียความรู้สึก จนน้ำตาไหลไม่หยุด ช่วงนี้ประสาทสัมผัสเธอทำงานช้าลงกว่าเดิมมาก จนบางครั้งมันไม่ทันใจของเขาอาจจะสร้างอารมณ์หงุดหงิดให้กับเขาเบื่อหน่าย

“ไม่เอาหน่า เลิกร้องไห้ได้แล้ว น้ำตาเธอมันไร้ค่า ไม่ได้สำคัญอะไรกับชีวิตฉันนักหรอก”

๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐

 

 

“เข้าไปล้างเนื้อล้างตัวอีกหน่อยก็ดี ฆ่าเชื้อโรค” นิ้วเรียวชี้ส่งไปที่ห้องน้ำพร้อมทั้งยื่นชุดคลุมให้อีกตัว คนฟังหน้าชาต่อสิ่งที่ได้ยินแต่ต้องพาตัวเองเข้าไปในห้องน้ำ ล้างเนื้อตัวตามคำสั่ง ก่อนจะเดินออกมาหาความอึดอัดอีกหน

“งั้นก็เริ่มกันเลย ถอดเสื้อผ้าวางไว้บนโซฟาแล้วเดินมาหาฉันที่เตียง” 

ออกคำสั่งก่อนจะปลดเสื้อคลุมจนร่างเปลือยเปล่าแล้วนอนรอที่เตียงอย่างใจเย็น ชำนาญและปราศจากความเขินอาย แต่หญิงสาวช่างเคลื่อนไหวช้าผิดจากตอนทำงานในร้านกาแฟที่คล่องแคล่วว่องไวจนเขาชักจะหงุดหงิด ในที่สุดก็ทนไม่ไหวต้องลุกขึ้นมาช่วยถอดเสื้อผ้าออกจากร่างเล็กแบบลวกๆไม่เบามือ ไม่สนว่าผ้าจะถูไถถูกผิวบางจนแดงเป็นรอยก่อนจะลากเธอกลับมาที่เตียง

เพียงผลักเบาๆ ร่างเล็กก็ล้มตัวลงที่นอนอย่างหมดเรี่ยวแรงและอับจนหนทาง ดวงตากลมต้องสั่นไหวร้าวรานใจเมื่อฝ่ามือร้อนจัดของเขาเริ่มลูบไล้ลงมาตามผิวกายขาวใสของตน รุ่นพี่ที่ครั้งหนึ่งเธอเคยปลื้มและมีใจให้ วันนี้เขาคนนั้นกำลังทำท่าทีเหยียดหยามและส่งสายตามองเย้ยหยันราวกับเธอไม่ใช่คน

ชายหนุ่มส่งเสียงเบาๆในลำคอ เพียงแรกสัมผัสกับผิวกลายเปล่าเปลือย ประสาททุกอย่างคล้ายถูกกระตุ้นจนตื่นตัว เนื้อตัวของอีกฝ่ายนุ่มนวล มีเนื้อหนังแบบคนกินและนอนไม่ตรงเวลา แต่ทุกส่วนช่างรับกับสัดส่วนกลมกลึง ความรู้สึกตื่นตัวนั้นมากจนรับรู้ได้ถึงความรู้สึกที่มีเพียง ‘ใคร่’ อันน่าขยะแขยง แม้เปรมินจะเต็มไปด้วยเสน่ห์ของเพศบุรุษที่เย้ายวนแต่ปฏิกิริยาโต้ตอบมีเพียงความเงียบและเชิดหยิ่งราวกับไม่ได้รู้สึกรู้สมอะไรกับสิ่งที่เขาทำ สร้างความรู้สึกโมโหอยากเอาชนะท่าทางจองหองให้มากขึ้นไปอีก

“เธอเคยนอนกับใครมาก่อนหรือยัง กี่ครั้ง กี่หน” 

เพียงสัมผัสผิวนุ่ม เปรมินถึงกับนิ่วหน้าเพราะรู้สึกสูญเสียการควบคุมตัวเองลงช้าๆ ทั้งที่ตั้งใจจะถามเพื่อเยาะเย้ยถากถาง แต่กลับหลุดเสียงพร่าถาม ทั้งในใจยังเกิดความรู้สึกบ้าๆ ที่ไม่ต้องการให้ใครได้ลิ้มชิมกลิ่นหอมหวานของ

---

ป้ายกำกับ : ซาตานเร้นใจ ธัญพิชชา

300 บาท

---

สินค้าหมดชั่วคราว