เมื่อเขาถามเธอต้องตอบ เวลาพูดต้องสบตา

อย่าได้เรียกร้องขอความเห็นใจ ไม่มีสิทธิ์...แม้แต่จะรัก

 

“สิบนาที ผมจะรอที่สระน้ำ หวังว่าคงตรงต่อเวลาเพราะผมไม่ชอบรอใคร” น้ำเสียงเหี้ยมเอ่ยขึ้นในขณะที่คนโดนสั่งไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าสบตา

การกระทำนั้นสร้างความไม่พอใจให้อีกฝ่าย รู้ตัวอีกทีในสายตาเธอต้องเจอกับปลายเท้าของชายหนุ่ม ทุกย่างก้าวของภีมภัทรไม่ต่างจากการฉุดดึงเธอลงไปในนรกชั้นที่ลึกที่สุด

“จะดื้อด้านกับใครก็ได้ แต่ต้องไม่ใช่ผม...” จำเป็นต้องสบตาดุดันเมื่อเขาดันปลายคางเธอด้วยนิ้วชี้ 

ดวงตาโศกเจือด้วยน้ำใสๆ ไม่ได้ส่งผลใดๆ ต่อภีมภัทร เขาทำเพียงเหยียดยิ้มอย่างน่ากลัว หนำซ้ำยังโน้มหน้าลงมาจูบซับน้ำตา

“ไม่ต้องร้อง อยู่กับผมมีอะไรน่ากลัว ?” 

ยิ่งพูดเนื้อตัวหญิงสาวยิ่งสั่นเทา ร่ำไห้โดยไร้เสียงสะอื้นมีเพียงหยาดน้ำตาที่ไหลไม่ขาดสาย 

“ตอบมา เป็นเมียผมไม่ดีตรงไหน”

---

ป้ายกำกับ : ม่านรักละอองใจพิชญวดี

289 บาท

---

สินค้าหมดชั่วคราว