“เกลียดอะไรก็ได้อย่างนั้น” ‘กรัณย์’ หมอหนุ่มไม่กินผักต้องแต่งงานกับ...คะน้า ‘ลัคนา’ สาวที่กลัวหมอยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด

 

---------------------------------

 

“คะน้า…เราโอเคไหม” คนมาตามถามอย่างห่วงใย

หญิงสาวพยักหน้ารับทั้งที่ห่างไกลจากคำว่าโอเค

 

“หน้าแดง” กรัณย์ทักอย่างเป็นห่วง ท่าทางเธอเหมือนคนเป็นไข้ จนเขาต้องวางมือบนหน้าผากแล้วเลื่อนเร็วๆ วางหลังมือไว้ตรงซอกคอ “ตัวร้อน”

 

“ขอเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน เดี๋ยวตามไปค่ะ” ลัคนาตอบไม่สบสายตา ที่หน้าแดงตัวร้อนก็เพราะเขาทำให้เธอเป็นแบบนี้

 

ยิ่งเห็นเธออายจนหน้าแดงตัวแดงกรัณย์ยิ่งห้ามใจไม่ไหว รวบเอวบางไว้หลวมๆ

 

“ปล่อยค่ะ” เธอสั่งเสียงสั่น นี่เขาจะไม่ปล่อยให้หัวใจเธอเต้นเป็นปกติบ้างหรือไง

 

“พี่กับน้ำหวานเลิกกันนานมากแล้ว” ชายหนุ่มเริ่มอธิบาย “แค่เอาเสื้อให้เขาใส่ เสื้อน้ำหวานขาด”

 

คนฟังเกือบเข้าใจหากไม่ได้ยินคำว่าเสื้อขาด

“ทำอะไรกันคะ เสื้อถึงได้ขาด” ลัคนาตวัดมองด้วยสายตาไม่พอใจ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันทำไมรู้สึกสับสนและไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย

 

“ไม่ได้ทำแบบที่เราทำหรอก” ชายหนุ่มกระซิบบอกเสียงต่ำในลำคอ รัดเอวบางแน่นขึ้น “นี่ถ้าไม่ติดว่าแม่รออยู่ข้างล่างพี่จะสาธิตให้ดู” กรัณย์เชยคางเล็กๆ ให้เงยขึ้นเล็กน้อย แตะริมฝีปากลงบนกลีบปากอ่อนนุ่มเบาๆ แล้วผละออกอย่างแสนเสียดาย

399
369 บาท

---

สินค้าหมดชั่วคราว